روایت مرحوم دعایی از دیدارش با امامی که از عکسش زیباتر بود

هنوز نوجوان دبیرستانی بود.

همان سالی که مرجع شیعیان، آیت الله العظمی بروجردی دعوت حق را لبیک گفته بود.

آقا سید محمود برای دیدار با پدر راهی یزد شده بود.

- نامی ورد زبان پدر بود.

مدام از حاج آقا روح الله می گفت و شایستگی هایش.

سید محمود بسیار دلش می خواست زودتر این حاج آقا روح الله را از نزدیک ببیند.

خدا آرزویش را مستجاب کرد و سال ها همجواری با آقا روح الله را روزی اش کرد.

از ورودش به قم، شروع مبارزات و همجواری با امام اینگونه نقل خاطره کرده است: حدودا به اواخر سال 42 و اوایل سال 43 بود.

چون سال ورود من ‎ ‎ به قم بعد از حوادث 15 خرداد بود.

یعنی بین حوادث 15 خرداد و ‎ ‎ آزادی امام من وارد قم شدم و سه سال در قم بودم.

بعد از آن، شرایطی ‎ ‎ پیش آمد که مجبور به هجرت به نجف شدم.

در قم مکاسب و رسائل را شروع کردم و تا کفایه در قم بودم ‎ ‎ و از محضر اساتید گرامی چون حضرات آیات سلطانی، فاضل لنکرانی، ‎ ‎ مکارم شیرازی، سبحانی، اعتمادی و آقا رضا صدر استفاده بردم.

بعد هم ‎ ‎ شرایطی پیش آمد که عازم نجف شدم.

فعالیت های مبارزاتی را در کرمان ‎ ‎ با دوستانم آغاز کردم.

ابتدا از تکثیر و توزیع نامه ها و خطابه هایی که از ‎ ‎ قم می رسید یا از مجامع علمی دیگر مثل اصفهان و مشهد به دست ‎ ‎ می آمد، شروع کردیم.