پای شهرداری بوشهر روی گلوی دکه های مطبوعاتی

از زمانی که فروشندگان جراید، پیاده روزنامه ها را زیر بغل می گرفتند و فریاد «روزنامه، روزنامه، خبرهای روز» سر می دادند، یا سالهای بعدش که روزنامه فروشان سوار بر دوچرخه، - ایسنا/بوشهر از زمانی که فروشندگان جراید، پیاده روزنامه ها را زیر بغل می گرفتند و فریاد روزنامه، روزنامه، خبرهای روز سر می دادند، یا سالهای بعدش که روزنامه فروشان سوار بر دوچرخه، رکاب زنان با اعلام خبرهای روز مردم را دعوت به خواندن می کردند، سالها گذشته است.

در طول چند دهه اخیر که روزنامه ها در دکه های مطبوعاتی ساکت وآرام نشسته اند، اوج و فرود بسیاری را به خود دیده اند.

بهارشان اواسط دهه 70 تا اواسط دهه 80 بود و فرودشان از دهه 90 به تدریج آغاز شد.

اواسط خیابان شهدا، روبه روی پاساژ ملت و کنار اتوبوس رانی سابق بوشهر دکه ای به ابعاد 2 در 2 قرار دارد که در آن نه سیگاری وجود دارد تا کامی از آن گرفت و خستگی یک روز سخت را از تن به در کند و نه حتی لیمونادی که عطش تابستانی را با آن برطرف کرد.

اینجا کیوسکی است که خوراک روح می فروشد، خوراکی که روز به روز متقاضیانش کمتر می شود و زنگ خطر سوء تغذیه ناشی از آن بلندتر به گوش می رسد.

صاحب این کیوسک مطبوعاتی فردی 60-70 ساله با مشتریانی هم سن و سال خودش است؛ اگر چه گسترش روزافزون استفاده مردم از فضای مجازی و اخبار آنلاین سبب کساد شدن ب