تاریخ نگاری غربی جایی برای احیاگران حیات باطنی ندارد

تاریخ تمدن، آن سان که غربی ها نگاشته اند، تاریخ غلبه انسان ها بر طبیعت است.

بنابراین، نباید توقع داشت که در تاریخ تمدن قدر بزرگانی چون حضرت امام(ره) که «معماران خانه حقیقت وجود بشر» بوده اند شناخته شود.

- به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، حضرت امام امت (ره) انسانی از زمره دیگر انسان ها نبود و در میان بزرگان تاریخ نیز افرادی چون او بسیار نیستند؛ اما تاریخ، آن سان که امروزی ها نگاشته ‍اند، نمی تواند قدر بزرگ مردانی چون حضرت امام (ره) را دریابد.

تاریخ تمدن ، آن سان که غربی ها نگاشته اند، تاریخ غلبه انسان ها بر طبیعت است درجهت تمتعی مسرفانه.

آنان، به مقتضای همین روح عصیانگری که در بشر امروز دمیده شده است، انگاشته اند که پیشینیان نیز غایتی جز این نداشته اند و لذا از حقیقت وجود انسان بر کره خاکی غفلت کرده اند.

تاریخ باطنی و تاریخ ظاهری حیات انسان در این سیاره کوچک که سفینه ای آسمانی بر پهنه اقیانوس بیکران فضای اثیری است، تاریخ دیگری نیز دارد که تاریخ باطنی اوست؛ تاریخ تمدن تاریخ حیات ظاهری انسان و تاریخ انبیاء تاریخ حیات باطنی او.

انسان ظاهری دارد و باطنی، جسمی دارد و روحی.

و آنان که روح را انکار دارند عجب نیست اگر تاریخ زندگی بشر را منحصر به تاریخ تمدن بنگارند و تاریخ تمدن را نیز از نظرگاه تکامل تاریخی ابزار بنگرد و