از «پژمان» تا «بخارست»؛ دشواری خنداندن

طی دو سه سال گذشته مخاطبان سینما و تلویزیون با دو «پژمان» روبرو بوده اند؛ یکی پژمانی که در «سوءتفاهم»، «علفزار» و «یادگار جنوب» استعدادش را نشان داده و دیگری پژمانی که درگیر گیشه و بازار بوده و در آثاری چون « آنتن»، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، به تازگی فیلم طنز بخارست راهی شبکه نمایش خانگی شده است، فیلمی با بازی پژمان جمشیدی و حسین یاری با کارگردانی سید مسعود اطیابی.

منتقدان درباره این فیلم می گویند: داستان بخارست سطحی و کلیشه ای است و فیلم های بسیاری هم بر اساس تم محوری آن ساخته شده است.

فیلم با شوخی های پژمان جمشیدی در نقش جلال شروع می شود.

شوخی هایی که نه توان خنده گرفتن از تماشاگر را دارند و نه از خلاقیتی خاص برخوردارند.

 فیلمی آشفته و سرشار از شلوغ کاری های بی مزه، بدون نظم و یکپارچگی، به آش شلم شوربایی می ماند که نه منطق روایی می سازد و نه ساختاربندی درستی دارد.

نیت این گزارش نقد و بررسی بخارست نیست، می خواهیم به بهانه این فیلم به بررسی اجمالی مسیر کاری یکی از بااستعدادترین بازیگران این سال های کشور بپردازیم.

آشکارا پژمان جمشیدی برای رسیدن به جایگاهی که اکنون دارد تلاش بسیاری کرده است، او باید زمانی چند برابر بازیگران دیگر، تلاش می کرد و همین کار را هم کرد.