مقایسه افکار عرفانی امام خمینی(ره) باعرفان ابن عربی

آیت الله سید احمد فهری درباره امام خمینی می گوید: حضرت امام از شنیدن یک جمله عارفانه یک بیت عرفانی و یک قطعه از صحیفه سجّادیه سخت تکان می خوردند و به شهادت نزدیکان اشک بر چشمان شان حلقه می زد.

- فارس پلاس؛ دیگر رسانه ها- مهر نوشت: در تاریخ پرماجرای انقلاب، هیچ روزی مانند دوازدهم بهمن نبود که در آن، مردی از دودمان پیامبران و بر شیوه ی آنان، با دستی پرمعجزه و دلی به عمق و وسعت دریا، در میان مردمی شایسته و چشم به راه، چون آیه ی رحمت فرود آمد و آنان را بر بال فرشتگان قدرت حق نشانید و تا عرش عزت و عظمت برکشید.

و هیچ روزی چون چهاردهم خرداد نبود که در آن، طوفان مصیبت و عزا، بر این مردم تازیانه ی غم و اندوه فرود آورد.

ایران یک دل شد و آن دل در حسرتی گدازنده سوخت، و یک چشم شد و آن چشم در مصیبتی عظیم گریست.

در آن روز، خورشیدی غروب کرد که با طلوع آن، هزار چشمه ی نور در زندگی ملت ایران جوشیده بود؛ روحی عروج کرد که با نَفَس روح اللهیاش، پیکر ملت را جان بخشیده بود؛ حنجره یی خاموش شد که نَفَس گرمش، سردی و افسردگی از جهان اسلام زدوده بود؛ لبانی بسته شد که آیات الهی عزت و کرامت را بر مسلمین فروخوانده و افسون یأس و ذلت را در روح آنان باطل ساخته بود.