حاجی که قبل از احرام بستن، حاجی شد

حاجی قصه ما هم جمعه عازم است، دوست و آشنا رفته اند تا حاجی را ببینند، اما انگار یک بی قراری دیگر هم دارد، یک بی قراری که جنس اش فرق دارد و باید هر چه زودتر قرارش دهد.

- خبرگزاری فارس_تبریز؛  کتایون حمیدی: مسافرند، همین روزها قرار است تا بروند و مُحرم شوند در حریم امن الهی! می روند تا سنگ بزنند بر اهریمن درون! می روند تا بگردند دور سَرِ کعبه عشق! می خواهند تلبیه بگویند: لَبَّیکَ الّلهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ لاشَریکَ لَکَ لَبَّیکَ، إنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَهَ لَکَ وَالْمُلکَ، لاشَریکَ لَکَ لَبَّیکَ.

می خواهند رها شوند از هر چه روزمرگی پوچ دنیوی؛ می خواهند چشم شان خضرایی شود با دیدن قبه خضرا و وجودشان مشحون از عطر زهرا(س).

زائران عاشق در پی معشوق را می گویم که بعضی ها راهی شده اند و بعضی ها هم بی تابند تا روز وصال رسد و دل سرگشته شان قرار آید؛ آنها قبل رهسپاری، روی ماه هر چشم انتظار در پی حبیب را می بوسند و عازم می شوند به سرزمین وحی.

رسم حاجی! رسم است حاجی قبل از سفر حلالیت بگیرد، التماس دعا بگیرد، عاشقان یار را دور هم جمع کند تا پیک شان شود برای بخشش معاصی شان.

حاجی قصه ما هم جمعه عازم است، دوست و آشنا رفته اند تا حاجی را ببینند و بگویند اگر به معشوق رسیدی، کمی هم نزد او یادی زِ ما کن، کمی هم جای ما او را صدا کن.