راه رفتن بر سنگلاخ تابوها

جاجرود بهشت نجارها است، از ابتدا تا انتهای آن با عطر چوب و صدای تق وتوق ابزارها و چهره مردانی که با مدادی پشت گوش شان و عینک باریک نوک بینی شان به چوب های برش خورده نگاه می کنند پر شده، - تا چشم کار می کند این بهشت مردانه است و ورود به آن دشوار؛ اما چند سالی است که مرزها شکسته شده و انتهای کوچه شبنم سعیدآباد، حال وهوای دیگری دارد، کارگاه 75 متری فاطمه پیوسته کناری حالا در میان اهالی سعیدآباد کارگاهی شناخته شده است که حتی قدیمی های محل روی آن حساب ویژه ای باز می کنند، برگ برنده ای که نصیب هر کسی نمی شود.

فاطمه پیوسته کناری متولد 1368 فریدونکنار در استان مازندران است، کارشناس صنایع دستی و کارشناس ارشد هنر اسلامی، او و همسرش مصطفی هر دو نجارند و شغل شان هم منبع درآمد آنها است و هم تعلق خاطرشان به زندگی.

در گفت وگوی پیش رو، فاطمه به عنوان یک نجار زن از لایه های پیدا و پنهان این شغل، دشواری ها، چرایی ورود و چگونگی بقاء در آن می گوید.

ایسنا: نجار بودن همان قدر هیجان انگیز است که ما از بیرون می بینیم؟ -جواب این سوال بستگی به میزان علاقه تان به کاری دارد که به عنوان شغل آن را پذیرفته اید.

در هر حرفه ای اگر عاشق کارتان باشید تمام لحظات برای شما هیجان انگیز هستند، برای من هم همین طور است، اما صادقانه این که کار بسیار سنگینی است، هم جسمی و هم