31خرداد 60، دهلاویه و مصطفایی که عاشورایی شد

برای دیدار که انتخاب شده باشی، یک ترکش نقلی هم کافی است تا تو را به وصال برساند.

سی و یکم خرداد ماه سال 60 بود و تنها چند ساعتی به پایان بهار مانده بود که مصطفی چمران بهاری دیگر را تجربه کرد اما نه از جنس این جهانی اش.

- : "بسم اللّه الرحمن الرحیم انا للّه و انا الیه راجعون شهادت انسان ساز سردار پر افتخار اسلام و مجاهد بیدار و متعهد راه تعالی و پیوستن به ملأ اعلی، دکتر مصطفی چمران را به پیشگاه ولی عصر ـ ارواحنا فداه ـ تسلیت و تبریک عرض می کنم.

تسلیت از آن رو که ملت شهیدپرور ما سربازی را از دست داد که در جبهه های نبرد با باطل، چه در لبنان و چه در ایران حماسه می آفرید و سرلوحه مرام او اسلام عزیز و پیروزی حق بر باطل بود.

او جنگجویی پرهیزکار و معلمی متعهد بود که کشور اسلامی ما به او و امثال او احتیاج مبرم داشت.

و تبریک از آن رو که اسلام بزرگ چنین فرزندانی تقدیم ملت ها و توده های مستضعف می کند و سردارانی همچون او در دامن تربیت خود پرورش می دهد.

مگر چنین نیست که زندگی عقیده و جهاد در راه آن است.

چمران عزیز با عقیده پاک خالص غیر وابسته به دستجات و گروه های سیاسی و عقیده به هدف بزرگ الهی، جهاد را در راه آن از آغاز زندگی شروع و با آن ختم کرد.