نه! ایرانیان نژاد پرست نبودند و نیستند/ «نژاد» در فارسی کهن به معنای امروزی نیست/پهلوان ملی ما هم از طرف مادر آریایی نیست

مقاله رضا شاه ملکی در رد ادعای نژاد پرستی ایرانیان پاسخ انتقادی عبدالنبی قیم را در پی داشت که به عکس معتقد است ایرانیان نژاد پرست اند.

مقاله حاضر به قلم علیرضا جلیلیان در رد مدعای او (نژاد پرستی ایرانیان) افق های تازه ای می گشاید.

- از این مقدمه کوتاه اکنون می توان به چیستیِ مفهوم نژاد نزد ایرانیان رسید.

خطای آشکار دکتر عبدالنبی قیم درست آن جایی است که مفهوم امروزین نژاد را به گذشته می برد و نتایجی دل خواه می گیرد.

  فخرالدین عظیمی در کتاب هویت ایران توضیح می دهد: در ایران نیز نژاد، که در زبان فارسی ریشه ای کهن دارد، به ویژه آن گونه که از آثاری مانند شاهنامه بر می آید، به معنای تبار، خاندان، نسب، نسل، و نیاکان مشترکِ گروهی، و در مواردی برای یادآوری اصالت به کار رفته است و نژاده به معنای والاتبار بوده است.

نژاد معادل واژه های فرنگی که مفهوم جدید نژاد را بازمی تابانند نبوده است و تنها در روزگار اخیر به این معنی به کار رفته است.

  معنای امروزین نژادپرستی را می توان در رفتارآلمانی ها با دیگران مشاهده کرد.

نژادپرستی در آلمان معاصر آموزگارانی چون فون ترایچکه (1834 ـ 1896) داشت که هوادار نظامی گری و دست درازی به آفریقا برای بازسازی شکوه آلمان بود.