تاریخچه نقاره نوازی در حرم امام رضا (ع)

یکی از آیین های پرطرفدار آستان مقدس امام رضا (ع) آیین نقاره زنی است که قرن هاست این برنامه در حرم مطهر و در مناسبت های مختلف اجرا می شود.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از مشهد، هر روز هنگام طلوع و غروب آفتاب، نوای دلنشین آن به گوش زائر و مجاور می رسد؛ نقاره زنی در حرم مطهر را می گوییم.

تا همین 30 سال قبل که شهر هنوز این قدر در هیاهوی جمعیت و صدای ناشی از فعالیت های مختلف فرو نرفته بود، می توانستیم از پنجره خانه پدری، صدای نقاره زنی را بشنویم؛ به خصوص هنگام طلوع آفتاب که صفای خاصی داشت شنیدن صدای نقاره.

نقاره زنی در حرم مطهر، سابقه ای طولانی و تاریخچه ای کهن دارد که در ادامه به آن اشاره می کنیم.

نقاره نوازی از چه زمانی آغاز شد؟   قدیمی ترین اسنادی که در بایگانی حرم مطهر و درباره نقاره زنی در این مکان مقدس وجود دارد، به سال 835 شمسی برمی گردد؛ با این حساب، باید سنت نقاره زنی در حرم رضوی را دست کم 567 ساله بدانیم.

طبق این اسناد، میرزاابوالقاسم بابر، نواده شاهرخ تیموری و گوهرشادخاتون، دستور داد که در باغ حرم رضوی، به مناسبت ورود بزرگان و اُمرا، نقاره نواخته شود.

برخی بر این باورند که تا اوایل دوره صفویه، سنت نقاره زنی برای ورود بزرگان کاربری داشت و از آن، چنان که امروز شاهد هستیم، برای اعلام اوقات شرعی یا شادباش گفتن اعیاد، استفاده نمی شد