عید من با تحویل سال تمام می شود

درک شادی رسیدن بهار و عید نوروز در دوره های مختلف عمر، متفاوت است.

نوروز جوانی فرق دارد با نوروز میانسالی.

نوروز میانسالی غمی نهفته دارد که از ناممکنی بازگشت گذشته می آید، - از نوستالژی .

خبرگزاری مهر ؛ گروه مجله - میثم اسماعیلی: نوروز تقویم نیست، تاریخ است.

اینکه هر عید بزنگاهی است برای یادآوری ما از گذشته.

همین است که یک بهاریه در میانسالی تفاوت های بسیاری دارد با یک بهاریه در جوانی.

گذشته بازی از نوروز یک آداب تکراری شخصی است.

اینکه هر کدام ما با نگاه به آسمان دیوانه اسفند می رویم پای سفره هفت سین کودکی مان، به اسکناس های خوش بوی تا نخورده لای قرآن، ذوق پوشیدن لباس نو و حتی رنج و عذاب تنبیهی با نام متناقض پیک شادمانی ، شیطنت لج درآر نظام آموزشی! هراس هر روزه از دیر شدن حل کردن پیکی که جز غم چیزی نداشت اما نامش پیوست به شادمانی بود.

همین تنیدگی غم و شادمانی اما از جنس نوروز میانسالی است.

دیگرانی هستند که نامی هم برایش انتخاب کرده اند.

به آن می گویند نوستالژی ؛ غمی که از دست رفتن شادمانی های گذشته روی جان آدمی می نشاند.

میلان کوندرا اما تعبیر هولناکی از آن دارد.

او نوستالژی را رنجی برآمده از ناممکنی بازگشت می داند.

تأمل در آن هولناک است.