مرگ 9 کارگر بزرگسال و کودک در اتاقک های کارگری در کمتر از یک ماه! سرمایه داران قصر می سازند، جان کارگران قربانی نایلون و یونولیت می شود!

کارگران در حاشیه ها جان می بازند، حاشیه های کم رنگ و تقریباً نامرییِ سودجوییِ سرمایه داران، وقتی هیچ نورافکنی روی زندگی ساده و حقیرانه ی آن ها نور نمی تاباند، - ایلنا نوشت: مرگ 9 کارگر کارگر بزرگ سال و کودک- در عرض 23 روز در اتاقک های کارگری، نشان از بی توجهی آشکار به جان های عزیز زحمتکشانی دارد که برای سرمایه داران برج ها به آسمان می رسانند و پول روی پول می گذارند؛ گویا نهادی متولیِ سکونت گاه های موقت فرودستان نیست.

کارگران در حاشیه ها جان می بازند، حاشیه های کم رنگ و تقریباً نامرییِ سودجوییِ سرمایه داران، وقتی هیچ نورافکنی روی زندگی ساده و حقیرانه ی آن ها نور نمی تاباند، وقتی هیچ کس نمی پرسد چرا چندین عضو یک خانواده ی بی پناهِ کارگری در آلونک هایی شب را به صبح می رسانند که از کمترین امکانات برای یک زندگی ایمن محروم است.

زندگی سختِ بی بضاعتان در حاشیه ها خانواده ی کارگریِ مهاجری را تصور کنید که از حاشیه های دور از فرط استیصال به پایتخت یا نواحی مجاور آن می آید؛ صعوبت زندگی این خانواده، قابل تصور نیست.

در سالیان نه چندان دور، کوره های آجرپزی ورامین و شهرری مقصد نهایی این خانواده های مهاجر و درمانده بود، ایرانی و اتباع به خانه های خشت و گلی در مجاورت کوره های سر به آسمان ساییده کوچ می کردند و فرزندان خردسال شان در کنار هُرم