آیا اختلاف امام با بزرگان حوزه مانع احترام به آنها می شد؟/روایت همسر امام از احترامی که ایشان برای بزرگان حوزه قائل بود

روش امام در مبارزه با رضا خان و بعدها محمدرضا پهلوی با سیره بزرگان حوزه مانند آیات الله بروجردی و شیخ عبدالکریم حائری متفاوت بود.

امام روحیه ظلم ستیزی قوی ای داشت اما این روحیه و منش هیچ گاه باعث نشد که کوچکترین بی احترامی ای از سوی امام نسبت به این بزرگواران صورت گیرد.

- بود و اگر ایشان نبود، روزهای تبعید بسیار به امام سخت می گذشت، خاطرات زیادی از ظلم ستیزی ایشان به یاد دارد، خاطراتی که حتی به زمان رضا خان قلدر هم بر می گردد.

ایشان در خاطره ای چنین نقل کرده است: آقا همیشه روحیه مبارزه جویی داشت در زمان رضا خان او مدام در رنج و سختی بود.

زمانی که رضا خان قرار گذاشته بود عمامه ها را بردارند او از کسانی بود که روزها را در باغ ها و شب ها را در حجره می گذراند.

او کسی نبود که با آن تهدیدها تن به خواست های رضا خان بدهد.

مرحوم حاج شیخ عبدالکریم که قائل به سکوت بود حتی یک لحظه نتوانسته بود روح این مرد سرکش را در برابر زور رضا خانی وادار به سکوت کند.

گرچه خود چنین کرد و عده ای را هم بر همین پایه تربیت نمود ولی دسته ای دیگر که زیاد نبودند و آقا از آن جمله بود و نزد او درس می خواندند حاضر به قبول رویه او نشدند.

مردم بی پناه می رفتند و گزارش ظلم ها و ستم هایی را که عمله رضا خان بر آنان کرده بودند می دادند و او سکوت می کرده است تو گویی اصلا اتفاق�