از کارآفرینی باپختن غذای خانگی تا آشپزی در موکب های اربعین

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، از ماشین که پیاده می شوم حرارت آفتابی که بر روی آسفالت جاده تابیده به صورتم می خورد، بیشتر از دو ماه است که هر زمان از این مسیر عبور می کنم به ذهنم می رسد که ماشین را کناری پارک کنم و به سمت تک درخت کنار جاده بروم ولی هر دفعه عجله و کاری در پیش بوده و مجبور بودم با سرعت از آنجا عبور کنم، این دفعه مخصوصا راهی جاده شده بودم تا به سراغ بی بی و شوهرش بروم.

خیلی ها بی بی را می شناسند، مخصوصا راننده هایی که این جاده مسیر رفت و آمدشان است و همیشه مهمان دستپخت بی نظیر بی بی می شوند و به قول معروف، هروقت موقع ناهار از اینجا عبور می کنند دلی از عزا در می آورند.

از روزی که داستان بی بی را شنیده بودم، دوست داشتم با او هم کلام شوم و این همه تعریف از کدبانوگری هایش را از نزدیک ببینم و بچشم.

کنار تک درختی که  نزدیک جاده است، قسمتی خاکی است که از بس ماشین های سنگین آنجا توقف کرده اند مسطح شده و تبدیل به پارکینگ شده است؛ در زیر درخت وانت قدیمی پارک است که قسمت عقب ماشین، کانکس کوچکی گذاشته اند و یک پارچه چند متر آن طرف تر نصب شده و روی آن نوشته شده غذای خانگی حاضر است.

نزدیک می شوم و نیم نگاهی به درون وانت می اندازم.