زنده کردن نوستالژی حوض آرزوها در جوار طلایه دار بی بدیل شعر پارسی

دو دیوار در قرینه یکدیگر با اشعار سعدی مزین شده بود و کاشی کاری آبی و نقش و نگارها، فضایی خوشایند فراهم می کرد برای لحظه ای خلوت کردن.

سمت دیگر حوض ماهی بود که هر که آرزویی داشت، - خبرگزاری فارس شیراز، سمیه انصاری فرد: سکه را داخل حوض ماهی انداختم، صدایی مادرانه به سمت دیگر هدایتم کرد.

- سکه ها رو اینجا می اندازن نه تو حوض ماهی.

و با دست به سمت حوض آبی نزدیک آرامگاه اشاره کرد.

حوض ماهی و حوض آب تفاوت خاصی نداشت.

هر که آرزویی داشت، آنجا نیت می کرد و سکه را پرتاپ.

چشمم را می بستم و به انعکاس صدای سکه های دو تومانی و پنج تومانی ته حوض ماهی، گوش می سپردم.

بعد با شوقی کودکانه از برآورده شدن آرزویی که نمی دانستم چه جنسی و چه رنگی است، چشم می گشودم.

به سمت مقبره سعدی می رفتم، یکی شعر روی سنگ قبر را می خواند و دیگری شعر خوشنویسی شده بر دیوار را تعدادی هم، جلو دوربین عکاس ژست می گرفتند! دو دیوار در قرینه یکدیگر با اشعار سعدی مزین شده بود و کاشی کاری آبی و نقش و نگارها، فضایی خوشایند فراهم می کرد برای لحظه ای خلوت کردن.

  الفبای نوشتن که آموختم کتاب های ادبیات پر بود از حکایات سعدی.

حکایاتی که از گلستان روایت میشد و در بوستان با عروضِ موزون و آهنگینش، هر خواننده ای را مجذوب می کرد.