مین های بچه خوار!

از سال 2010 تا 2018 ایران با پاک سازی 623 کیلومتر از میادین مین بیشترین پاک سازی در جهان را به خود اختصاص داد.

البته در سال 2018 اعلام شد هنوز ایران بیش از صدهزار هکتار منطقه آلوده دارد، هم در دریا، هم خشکی.

در ادامه گزارش 25 دی روزنامه شهروند آمده است: هیولای خفته زیر خاک با صدای مهیبش خبر از بیدارشدنش داد.

اهالی به سمت چراگاه می دویدند.

خبری از صدای بچه ها نبود و این یعنی خبر بد برای پدر و مادرها.

یادم نندازید.

دوباره غم سر ریز می شود و چشمانش را تَر می کند.

بالای سرشان که رسیدیم همه چیز خون بود.

صدای مهیبی دلشوره انداخت به جان مهران و ساکنانش که زیر چادرها ساعات روز پنجشنبه را پشت سر می گذاشتند.

صدای مهیب خبر از سر باز کردن یک زخم قدیمی می داد.

همان دُمل های چرکین و زخم های ناسور زیر پوست مهران .

زخم هایی که به فراخور زمان و مکان برای قربانیان دام پهن می کنند.

زمانی دستی می گیرند و گاهی پایی می برند گاهی اوقات هم سوی چشمی را برای همیشه می گیرند.

زمانی هم هوس می کنند تا نفسی را بَند بیاورند.

چادرهای سیاه روی دشت های میان ایلام و مهران چمبره زده بودند.

صدای زنگوله بزغاله ها طنین انداخته بود میان دشت.

هیاهوی پسربچه ها هم بود، هم آوا با صدای پایکوبی گله ها؛ همه بی خبر از هیولای بی شاخ و دُم گز کرده زیر زمین.