قبل از شروع صحبت ها با جدیت تمام می گوید چرا فرهنگ سازی انجام نمی شود تا وقتی مردم، فرد ویلچری یا معلولی را می بینند بدانند که او گدا یا مستحق کمک نیست؟ این رفتارها آزارم می دهد.
- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از سروستان، قاسم حیدری عاشق طبیعت و درختان و آرامش است و همین بهانه ای می شود که در پارک آزادی سروستان و در یک عصر دل انگیز پاییزی که محوطه پارک پر ازبرگ رنگارنگ درختان است قرار مصاحبه بگذارم و پای صحبت ها و درد دل های جوان معلولی بنشینم که از دست رفتار آدم ها دلگیر بود.
حیدری 22 ساله که فوق دیبلم نرم افزار دارد می گوید: معلولیتم از ناحیه پا، مادرزادی است و تا حدود 5 سالگی پدر و مادرم من را جا به جا می کردند ولی با رفتن به مدرسه، روی ویلچر نشستم و البته که در این مدت بدون هیچ گونه محدودیتی از طرف کرونا در همین پارک درس می خواندم و قرار است از ترم بعد در همین رشته ادامه تحصیل بدهم چون کلاسهای درس مجازی را دوست ندارم منتظرمانده ام که کرونا تمام شود و ترم جدید تحصیلم را حضوری ادامه بدهم.
وی در ادامه توضیح داد: من توانایی این را دارم که ساعت ها به تعمیر کامپیوتر مشغول شوم بدون اینکه ذره ای خسته شوم چون واقعا به این کار علاقه دارم و وقتی مثلا قطعه معیوب سیستمی را تعویض می کنم زمان و همه اتفاقات و ناتوانی ها را به کلی فراموش می کنم و ه
