مرگ سیدضیا

سید ضیاالدین طباطبایی تابستان 1348 در چنین روزی در تهران مُرد.

- به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: چهره بدنامی در تاریخ معاصر ماست، هر چند واقعا تفاوت چندانی با سیاستمداران پیش و پس از خودش نداشت.

او نیز مثل اغلب کسانی که در مقطعی از تاریخ ما، نقشی در حوادث ایفا کردند برای رسیدن به هدف، استفاده از هر وسیله ای و زدوبند با هر دولت خارجی و به کارگیری هر خدعه و حیله ای را مجاز می دانست.

یکی از کسانی است که لفظ انگلوفیل بودن، تقریبا بدون بحث به او می چسبد.

زمانی دکتر صدرالدین الهی از او پرسیده بود آیا راست است که شما انگلیسی هستید؟ و سیدضیا هم به صراحت، اما با کمی درنگ پاسخ داد: بله، چون باورم این بود که دشمنی با آنها ضرر زیادی -هم برای خودم و هم برای کشور- دارد.

تبار یزدی داشت، در شیراز متولد شد و نوجوانی و اوایل جوانی اش در تبریز -در دوره ولیعهدی مظفرالدین میرزا- گذشت.

پدرش از مجتهدان سرشناس و محترم زمانه، اما بدون مرام مشخص سیاسی بود و حتی بعدتر در رویدادهای منتهی به مشروطیت هم گاهی از این و گاهی از آن حمایت می کرد.

خود سیدضیا کنش و واکنش های پدرش را چنین توجیه می کند: در جریان انقلاب مشروطه بین افراد اختلاف نظرهایی بود.

پدرم سعی می کرد میانه را بگیرد.