چرا «حکیمی» در سال 88 جایزه جشنواره فارابی را نپذیرفت؟

تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مریی ونامریی بیداد می کند، برگزاری چنین جشنواره هایی، از نظر اینجانب در اولویت نیست.

- عصر ایران- برای آشنایی با خلق و خوی استاد فقید محمدرضا حکیمی و تأکیذ بر این که به جای ظواهر بر عدالت و انسان تأکید داشت، جدای اثار ونظرها بهترین گواه، امتناع او از پذیرش جایزه جشنواره فارابی در آبان سال 88 است به شرحی که خود در نامه ای آورد: باسمه الحکیم اطلاع یافتم که به عنوان یکی از برگزیدگان جشنواره فارابی انتخاب شده ام.

ضمن سپاسگ زاری از اظهار لطف داوران، به استحضار می رساند که اینجانب در جشنواره ها حضور نمی یابد.

در جشنواره اخیر نیز حضور نیافته و جایزه ای دریافت نکرده است.

همان گونه که پیش تر هم یادآور شده ام، بار دیگر تاکید می کنم که تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مریی ونامریی بیداد می کند، برگزاری چنین جشنواره هایی، از نظر اینجانب در اولویت نیست.

در این جشنواره از فاضلان و استادانی، به نام خدمت 50 ساله به علوم انسانی تجلیل شده است.

پرسش این است آیا این علوم برای ثبت در کتاب ها و در دنیای ذهنیت است یا برای خدمت به انسان و حفظ حقوق انسان و پاسداری از کرامت انسان است در واقعیت خارجی و عینیت؟ نصاب مقام انسان در معیشت و زندگی به منظور رشد متعالی، رسیدن به اقامه قسط قرآنی در حیات اقتصادی است (ل�