خطِ ایرانی، مدیونِ میرزا رضا کلهر کرمانشاهی...

درگیری میان ایل و قشون دولتی بالا گرفته بود، تعدادی از اهالی ایل کشته شده بودند، فرصتی نمانده بود، «محمدرحیم بیگ» باید پسران ایل را راهی می کرد، - ایسنا/کرمانشاه درگیری میان ایل و قشون دولتی بالا گرفته بود، تعدادی از اهالی ایل کشته شده بودند، فرصتی نمانده بود، محمدرحیم بیگ باید پسران ایل را راهی می کرد، وگرنه همه کشته می شدند.

محمدرضا پسرش آسیب جدی دیده بود، گوش هایش تا حد زیادی کم شنوا شده بودند اما مجبور بود با همان حال او را همراه با برادرانش و پسران ایل راهی سفر کند، سفری که زندگی محمدرضا را برای همیشه تغییر داد.

محمدرضا و برادران در این سفر راهی تهران شدند، تهرانی که آن زمان تحت نفوذ پادشاهان قجری قرار داشت.

او و برادرانش به رسم زندگی ایل شکارچیان ماهری بودند و برای همین به محض رسیدن به تهران در دستگاه شاهزاده امام قلی میرزای عمادالدوله مشغول به کار شدند و توانستند در دستگاه این شاهزاده قجری به شکار خود ادامه دهند.

محمدرضا درکنار مهارت شکار ویژگی منحصر به فردی داشت.

او در میان برادران از خطی خوش برخوردار بود و برای همین کنار شکار و کارهای روزمره بیشتر اوقاتش را صرف خطاطی می کرد.

بعد از مدتی آوازه خط خوش محمدرضا چنان در تهران پیچید که خبر به گوش ناصرالدین شاه رسید و محمدرضا به محضر شاه قاجار احضار شد.