چرا از رویکرد رییس جدید قوه قضاییه - آزادی شماری از محکومان- استقبال می کنیم؟

همان گونه که تنبیه بدنی و فلک کردن محصلان جای خود را به کنترل و جریمه با نمره داد و اکنون در مقطع ابتدایی از نمره هم خبری نیست، می توان از زندان گذر کرد و دست کم برای کاهش شمار آنان کوشید.

- با این وصف چرا استقبال نکنیم؟ عصر ایران؛ مهرداد خدیر- این متن در استقبال از رویکرد رییس جدید قوه قضاییه و خصوصاً دستور بررسی پرونده محکومان آبان 98 و آزادی مشروط یا قرار دادن آنان در لیست عفو نوشته می شود و با اطلاع و این حدس که برخی شاید آن را سفارشی تصور کنند یا بگویند پرونده ای داریم یا دست مان زیر ساطور است یا مانند اینها! اما اگر چنین بود دست کم نیاز به ذکر نام نبود.

این توضیح هم لازم است که رییس جدید قوه قضاییه از نویسنده این سطور مانند برخی دیگر از روزنامه نگاران نظر نخواسته هر چند در چارچوب هیأت مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران و در دوازدهمین سالگرد به محاق رفتن این نهاد فراگیر و ملی، دیدگاه خود را منتقل کرده ایم.

اما چرا از رویکرد جدید با جلوه هایی چون حبس زدایی، مشورت با نخبگان، پرهیز از نگاه و فرمان امنیتی به رغم سابقه یک دوره مسؤولیت وزارت اطلاعات و خصوصاً دستور آزادی مشروط یا تمهید عفو محکومان آبان 98 باید استقبال شود؟ 1.