داستان امکانات «از ما بهتران» و «حاشیه نشین ها»

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بنیامین شکوه فر رییس اندیشکده حقوق شهری و شهروندی در یادداشتی نوشت: ساکنان سکونت گاه غیر رسمی در جایی متفاوت از مکانی که باید، - نکته کلیدی و اما تاسف بار این مساله آن است که این مناطق درست بیخ گوش شهر های بزرگی قرار دارند که همه جور امکاناتی در دسترسِ از آن ها بهتران قرار دارد! و این به معنای ظهور حاشیه نشین هایی است که چیزی برای از دست دادن ندارند.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، بنیامین شکوه فر رییس اندیشکده حقوق شهری و شهروندی در یادداشتی نوشت: ساکنان سکونت گاه غیر رسمی در جایی متفاوت از مکانی که باید، زندگی می کنند.

آن ها نباید خانه می ساختند، اما زاغه و آلونک ساخته اند؛ آن هم با مصالحی که اگر یک زلزله کوچک یا یک سیل ناقابل بیاید، همه را زیر و رو می کند.

آن ها برق و آب و فاضلاب هم ندارند یا اگر دارند، باز هم مثل خودشان غیر رسمی است.

بهداشت هم که اصولاً نباید مساله مهمی باشد.

می مانَد کار.

کار هم که معنای خاصی که در شهر دارد، اینجا ندارد، یک سری بچه ها مسئول تأمین معاش بقیه هستند، از هر راهی که شده، یک سری هم به کار غیر رسمی زنان متکی است، عده ای که شرایط مالی بهتری دارند، دست فروشی می کنند.