حاج قاسم می گفت «کارگردان خداست، ما بازیگریم»/ بازدارندگی آمریکا خدشه دار شده است

سردار حجازی در گفتگویی که قبل از شهادت شان انجام داده بود گفته بود: امریکا شکست های زیادی خورده است.

یکی از این شکست ها در حوزه بازدارندگی آنهاست.

- سردار حجازی با بیان اینکه امریکا در سال های اخیر شکست های زیادی خورده است، گفت: یکی از این شکست ها در حوزه بازدارندگی آنهاست.

بازدارندگی آمریکا به شکل بسیار قابل ملاحظه ای خدشه دار شده است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری مهر" به نقل صداوسیما، سردار سرتیپ پاسدار سیدمحمد حجازی، جانشین فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سال ها همکار سردار شهید حاج قاسم سلیمانی بوده و تا آخرین ساعات زندگی این بزرگمرد مجاهد، پیش از عزیمت ایشان از لبنان به عراق، توفیق داشته در کنارشان باشد.

به دلیل همراهی نزدیک، خاطرات او از آخرین دیدار با حاج قاسم شنیدنی است.

گفتگو با سردار حجازی برای ما فرصتی مغتنم بود تا بتوانیم گوشه ای از ویژگی های شخصیتی و مدیریتی شهید سلیمانی را منعکس کنیم و تحلیل او را از چرایی اقدام جنایت کارانه آمریکا در ترور حاج قاسم بشنویم.

پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.

IR متن این گفتگو را که از مطالب ویژه نامه مجازی مسیر؛ شهید پیروز است، منتشر می کند که پرسش ها و پاسخ ها به این شرح است: * یکی از مهم ترین مسائلی که درباره شهادت سردار سلیمانی، فارغ از نحوه شهادت ایشان باید به آن پرداخته شود، چرایی تصمیم آمریکا برای انجام این جنایت تروریستی است.

می دانیم در دنیا، پروتکل های امنیتی برای افراد و شخصیت های برجسته وجود دارد که معمولاً تمام کشورها خود را ملزم به رعایت آن می دانند.

چرا آمریکا دست به این جنایت زد؟ آمریکایی ها در سال های اخیر با شکست های بزرگ و متعدد سیاسی مواجه شده و در چند بعد، شکست های جدی خورده اند.

یکی از این شکست ها در حوزه بازدارندگی آنهاست.

بازدارندگی آمریکا به شکل بسیار قابل ملاحظه ای خدشه دار شده و دیگر آن قدرت گذشته را ندارد.

در سال های گذشته، اگر آمریکا چشم غره ای می رفت و تشری می زد یا پیغامی برای یک طرفی می فرستاد، همه حساب کار دست شان می آمد و از این جهت که ابرقدرت بود از آن تبعیت می کردند؛ اما امروزه قدرت آمریکا در دنیا به چالش کشیده شده و دیگر این توانمندی در آمریکا وجود ندارد.

ملاحظه کردید، در ماجرای ساقط شدن پهپاد پیشرفته آمریکایی توسط ایران، آمریکایی ها هیچ عکس العملی نشان ندادند و این پیامی منفی به همه کشورهای در محور آمریکا بود؛ این که آمریکا از خودش نمی تواند دفاع کند، چه برسد به این که بخواهد از دوستان و هم پیمان خود دفاع کند؛ بنابراین قدرت بازدارندگی آمریکا ضربه خورده و دیگر هیمنه و سلطه و قدرت سابق را ندارد.

نکته دوم، شکست تکنولوژیکی آمریکایی هاست.

وقتی پهپاد بسیار پیشرفته آن ها با پدافند هوایی و بومی ایرانی ساقط می شود، این یک شکست تکنولوژیکی است؛ وقتی انصارالله یمن به پالایشگاه آرامکو و تأسیسات نفتی عربستان حمله می کند و سامانه های پدافندی پیشرفته ای که آمریکا در اختیار دولت سعودی گذاشته، نمی تواند حمله را کشف و با آن مقابله کند، این بیانگر شکست تکنولوژیکی آمریکاست.

وقتی اسراییلی ها دائم از پیشرفت های تسلیحاتی و سلاح های دقیق حزب الله جزع و فزع می کنند، این یعنی پیشرفت تکنولوژیکی جبهه مقاومت و شکست تکنولوژیکی آنها.

بعد دیگر، شکست ها و ناکامی های سیاسی است که آمریکایی ها با آن مواجه شده اند.

در سال های اخیر، آمریکایی ها در قضایای متعددی در مجامع بین المللی تنها ماندند و بارها تلاش کردند یک اجماع بین المللی و نیروی سراسری برای حضور در خلیج فارس به وجود بیاورند، ولی نتوانستند.

از برجام خارج شدند و خواستند کشورهای اروپایی را با خودشان همراه کنند، ولی نتوانستند؛ در همین معامله قرن خیلی تلاش می کنند کشورهای مختلف را با خودشان همراه کنند، ولی نتوانسته اند و نمی توانند؛ بنابراین از نظر سیاسی و دیپلماسی هم شکست خورده اند.

شاید تنها چیزی که برای آمریکا باقی مانده، قدرت اقتصادی است که آن هم به چالش کشیده خواهد شد.

آنها، چون ابزار دیگری در اختیار ندارند، به سلاح تحریم اقتصادی و مجازات های اقتصادی رو آورده اند؛ وگرنه از نظر نظامی، دیپلماسی، تکنولوژیکی و از بسیاری جهات، ناتوانی های آن ها برملا و آشکار شده و در یک جمله، هیمنه آمریکا، سلطه آن ها و وجهه ابرقدرتی شان فرو ریخته است.

البته این عرض من به این معنا نیست که آمریکا پایان یافته و تمام شده و هیچ قدرتی ندارد.

نه، نمی خواهم شعاری صحبت کنم و غیرواقعی حرف بزنم، ولی اگر بخواهیم ارزیابی واقعی بکنیم، باید بگوییم قدرت بازدارندگی، قدرت تکنولوژیکی و قدرت سیاسی آمریکا رو به افول و نمودار آن نزولی است و این تلقی و جمع بندی در منطقه به وجود آمده که آمریکا نمی تواند از خودش و از هم پیمانان خودش دفاع کند و در نتیجه دیگر قدرتی نیست که باید از او ترسید.

با درنظرگرفتن این موارد، آمریکایی ها به این نتیجه رسیدند که باید شوکی وارد کنند تا با این شوک به زعم خودشان مثبت، بتوانند مسیر را عوض کنند، بنابراین دست به این اقدام زدند.

* به نظرتان چرا آمریکا حاج قاسم را برای ترور انتخاب کرد؟ می شد هر فرمانده دیگری غیر از حاج قاسم سلیمانی را هدف قرار دهند و دست به اقدام دیگری بزنند، به عنوان مثال نقطه ای را بمباران کنند، اما این گزینه ها چنین بازتاب گسترده ای به همراه نداشت.

آن ها می خواستند یک کار بزرگ در ابعاد جهانی انجام بدهند؛ کاری که بازتاب های گسترده و بین المللی داشته باشد.

البته شرایط داخلی آمریکا هم روی این تصمیم و اقدام مؤثر بوده و آن ها را هم نمی شود نادیده گرفت؛ مثلاً همین که آمریکا در آستانه انتخابات بود و زمزمه های استیضاح آقای ترامپ هم به گوش می رسید و قطعاً این ها هم در این تصمیم بی تأثیر نبوده.

حتی فشارهایی که رژیم صهیونیستی بر آمریکا وارد کرده و مطالباتی که از آمریکا برای حمایت از خودش داشته است و این که رژیم صهیونیستی به این جمع بندی رسیده بود که حاج قاسم سلیمانی جایگزین ندارد، در این تصمیم بی تأثیر نبوده است.

اسراییلی ها در تحلیل های خودشان می گویند گاهی ترورهایی که انجام داده اند به ضررشان تمام شده است.

مثلاً می گویند دبیرکل قبلی حزب الله را ترور کردیم، فردی خطرناک تر از او روی کار آمد و او سیدحسن نصرالله است؛ بنابراین می گویند گاهی این ترورها نه تن ها به نفع ما نیست بلکه به ضرر ماست.

اما در جاهایی افراد و عناصری هستند که جایگزین ندارند، این ها منحصربه فردند و کسی نمی تواند جای آن ها را پر کند.

در مورد حاج قاسم سلیمانی هم به همین جمع بندی رسیده بودند و لذا فشار صهیونیست ها بر آمریکایی ها برای چنین اقدامی را هم نباید از نظر دور داشت.

اگرچه صهیونیست ها بعد از این ترور، پشت سر آقای ترامپ پنهان شدند و کمتر اظهارنظر کردند و حتی نخست وزیر رژیم صهیونیستی به وزیران خودش ابلاغ کرد که کسی اظهارنظر نکند، ولی این دلیل نمی شود که ما دست جنایتکار اسراییلی ها و نقش آن ها را در این حادثه نادیده بگیریم؛ بنابراین آن ها به دنبال یک شوک تغییردهنده بودند تا جو سنگینی را که علیه آمریکایی ها به وجود آمده بود، بشکنند و معادلات را تغییر بدهند.

البته به چنین دستاوردی نرسیدند و نخواهند رسید.

همین حضور میلیونی مردم در مراسم تشییع و اجتماعاتی که برای حاج قاسم سلیمانی در ایران و جهان برگزار شد، بزرگ ترین پاسخ بود؛ یعنی یک نه بزرگ و بی سابقه سراسری در جهان اسلام و میان آزادی خواهان جهان به آمریکا بود و آن ها قطعاً انتظار نداشتند که با چنین واکنشی مواجه بشوند.

پاسخ نظامی ایران و حمله به پایگاه عین الاسد هم بار دیگر به آن ها ثابت کرد قدرت بازدارندگی آمریکایی ها و تسلط و سلطه تکنولوژیکی آن ها پایان یافته است.

نشان داد آن ها دیگر قدرت بلامنازع و تعیین کننده مسیرها و سرنوشت جهان نیستند.

می شد هر فرمانده دیگری غیر از حاج قاسم سلیمانی را هدف قرار دهند و دست به اقدام دیگری بزنند، به عنوان مثال نقطه ای را بمباران کنند، اما این گزینه ها چنین بازتاب گسترده ای به همراه نداشت.

آن ها می خواستند یک کار بزرگ در ابعاد جهانی انجام بدهند این ها گمان می کردند با ترور سردار سلیمانی نفس ها در سینه ها حبس خواهد شد و همه سر تعظیم در برابر آمریکا فرود خواهند آورد، اما نتیجه عکس این بود.

امروز آمریکایی ها برای این که کسی در عراق یا دیگر مناطق به آن ها حمله نکند، به التماس افتاده اند و در وحشت و خوف سراسری به سر می برند و آن شوک مثبتی که مدنظرشان بود به یک شوک منفی تبدیل شد.

* به تشییع باشکوه شهیدسلیمانی و شهدای مقاومت اشاره کردید.

عجیب بود که در برخی کشورها مانند هند هم مردم به سوگواری و بزرگداشت شهیدسلیمانی پرداختند.

دلیل این حضور چه بود؟ حضور مردم در تشییع سردار سلیمانی فقط حمایت و دفاع و یک بزرگداشت برای یک شخص نبود؛ اگرچه انصافاً سردار سلیمانی یک فرمانده بی بدیل و یک فرد بسیار خودساخته و متعالی بود، اما بسیاری از کسانی که در این اجتماعات شرکت کردند او را از نزدیک نمی شناختند.

به عنوان مثال، کسانی که در هند به خیابان ها آمدند و تظاهرات کردند، شاید اولین بار بود که اسم قاسم سلیمانی را می شنیدند، ولی همین که فهمیدند او کسی است که با تروریسم مبارزه کرده، با اسراییل مبارزه کرده و به دست آمریکایی ها به شهادت رسیده، برای شان کافی بود بیایند و فریاد اعتراض خودشان را علیه آمریکایی ها بلند کنند.

این حضور، دفاع از یک خط است، دفاع از یک تفکر است، دفاع از یک مکتب است.

همان طور که مقام معظم رهبری" فرمودند، شهیدسلیمانی درحقیقت حامل پیام یک مکتب است، رساله یک مکتب است و او با فکر و عمل خودش تجسم دهنده این تفکر و اعتقاد بود.

* می خواهیم به بررسی ابعاد شخصیتی حاج قاسم بپردازیم.

بالاخره شما سال ها با ایشان همکار و هم رزم بوده اید و بیان برخی ویژگی ها و خاطرات از زبان شما شنیدنی است.

درباره شهید سردار سلیمانی، شاید دقیق ترین، بلندترین، زیباترین و رساترین بیان را رهبر معظم انقلاب داشتند و همه بزرگانی که در این زمینه صحبت کردند و گفتند، این ها همه در جای خودش محفوظ است؛ اما آنچه بنده از شهیدسلیمانی می توانم بیان بکنم این است که ایشان انصافاً یک شخصیت منحصربه فرد بود؛ یعنی دفاع از انقلاب و نظام اسلامی و پایبندی به مکتب امام خمینی؟ ره؟ را از نوجوانی و جوانی شروع کرده بود، اقدام عملی را به عنوان یک رزمنده و به عنوان یک مجاهد در جبهه های نبرد شروع کرده و در این جبهه ها بزرگ شده بود.

سردار سلیمانی چهل سال در جبهه بود؛ فقط این نبود که در دوران داعش و این چندساله در جبهه باشد.

او چهل سال در جبهه بود.

حتی در سال های بین پایان دفاع مقدس و حضور ایشان در نیروی قدس، ایشان به عنوان فرمانده قرارگاه قدس جنوب شرق کشور وارد عمل شد و مبارزه بزرگی را علیه اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر که امنیت مردم را در سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان به خطر انداخته بودند، شروع کرد.

در آن سال ها وضع امنیتی در مناطق جنوب شرق خیلی نامناسب بود.

ایشان امنیت را به آنجا برگرداند و به مردم هدیه کرد و بعد هم در نیروی قدس حضور یافت.

این کارنامه درخشان و سراسر نوری است که سردار سلیمانی از خود بر جای گذاشته است.

بسیار پرکار بود.

همه می دانند کارهایش را صبح بسیار زود آغاز می کرد و می گفت عادت ندارم در بین روز بخوابم و تا آخر شب هم کار می کرد.

بعضی از دوستان می گفتند او نیروی خارق العاده ای دارد.

عادی نیست که یک انسان این همه قدرت کار و تلاش و فعالیت داشته باشد، از این جلسه به آن جلسه، از این جبهه به آن جبهه، از این شهر به آن شهر، و بتواند همه این ها را به سرانجام برساند.

شاید برای شما جالب باشد که سردار سلیمانی با آن همه تلاش و مشغله و حضور دائمی در میدان جنگ، بسیار اهل مطالعه بود.

همیشه کتاب هایی در کیفش بود و در جابه جایی ها و مسافرت ها مطالعه می کرد.

مثلاً در هواپیما به محض نشستن روی صندلی، کتابی درمی آورد و مطالعه می کرد.

کتاب های مختلف هم می خواند؛ رمان، کتاب هایی با موضوع تاریخ اسلام و حتی مربوط به فروپاشی سوسیالیسم و نظام های کمونیستی در جهان.

بخش هایی از کتاب ها را هم علامت گذاری که بعداً برگردد و بیشتر روی آن ها دقت کند.

در عبادت هم وقت می گذاشت، بعد از نماز مدت زیادی سر سجاده می نشست و ذکر می گفت.

بعضی از دوستان گفته اند وقتی ورزش می کرد و وقت هایی که در استخر راه می رفت یا کوه پیمایی می کرد، ذکر هم می گفت.

یکی از برادران می گفت یک بار رفتم در حین ورزش کردن با ایشان صحبت کنم که گفت خواهش می کنم کمی اجازه بده ذکرهایم تمام بشود، بعد صحبت کنیم؛ یعنی اهل ذکر بود، اهل عبادت بود.

در سال های مبارزه با داعش، بعضی از دوستان می گفتند در گرمای بالای 50 درجه در بیابان های عراق، امکان روزه گرفتن نیست و بعضی از رزمندگان استناد می کردند که روزه گرفتن واجب نیست، ولی ایشان در آن شرایط بسیارسخت روزه می گرفت و به اعمال عبادی خودش پایبند بود؛ طبق آنچه حضرت آقا فرمودند: متشرع بود و مراعات حدود شرعی را می کرد.

در فعالیت هایی که علیه ضدانقلاب داشت، مراقب بود خدای ناکرده به کسی به ناحق آسیبی نرسد.

ایشان ضمن این که در میدان و در کار، بسیار جدی، قاطع و سختگیر بود - اهل تعارف نبود و اگر کسی خطا می کرد با او برخورد می کرد و گاهی خیلی صریح و تند اخطار می داد که این کار شما اشتباه بوده - درعین حال بسیار مهربان بود.

گاهی بوسه به دست یک رزمنده می زد و او را در آغوش می کشید.

بسیاری از خانواده های شهدا او را واقعاً به عنوان پدر خودشان می دانستند و یک بار دیگر با شهادت حاج قاسم یتیم شدند.

او با آن ها ارتباط عاطفی بسیار عمیقی داشت.

بعد از جلسات کاری، خیلی صمیمی می شد و حتی شوخی می کرد.

گرم می گرفت.

محبت داشت.

به مشکلات افراد و فرماندهان زیرنظر خودش توجه می کرد که آیا کسی مشکلی دارد که به آن رسیدگی کند؟ سفارش او را می کرد و خلاصه این که ایشان در اوج قاطعیت، محبت و رأفت داشت.

در سال های مبارزه با داعش، بعضی از دوستان می گفتند در گرمای بالای 50 درجه در بیابان های عراق، امکان روزه گرفتن نیست و بعضی از رزمندگان استناد می کردند که روزه گرفتن واجب نیست، ولی ایشان در آن شرایط بسیارسخت روزه می گرفت و به اعمال عبادی خودش پایبند بود * حضرت آقا در دیدار خود با فرماندهان گفتند ایشان یک فرمانده جنگاور مسلط بر عرصه نظامی بود.

لطفاً در این باره توضیح دهید.

حاج قاسم سلیمانی از میدان نبرد بالا آمد.

از رزم انفرادی تا فرماندهی لشکر 41 ثارالله و بعد فرماندهی نیروی قدس، رشد بسیار سریع و قابل ملاحظه ای داشت و در ابعاد مختلف از یک فرمانده میدانی به یک فرمانده راهبردی و با دیدگاه های بلند تبدیل شد، اما وقتی به این مرتبه رسید _یعنی مدیریت راهبردی در سطح بسیار عالی و کلان_ ارتباطش با میدان قطع نبود و این یعنی حضور هم زمان در میدان و مدیریت راهبردی.

این طور نبود که بنشیند در اتاق خودش و فقط به کلیات بسنده کند.

نه! می رفت در میدان، میدان را می دید، در جریان شرایط و اوضاع بود و جمع این دو سخت است.

اگر کسی بخواهد هم کار راهبردی بکند و به موضوعات کلان بپردازد و هم ارتباطش را با میدان قطع نکند، با عناصر میدانی ارتباط داشته باشد، اطلاعات موردی از میدان داشته باشد، با هم قابل جمع نیست، ولی حاج قاسم وقت می گذاشت و با صرف انرژی مضاعف، این دو را کنار هم حفظ می کرد.

این طور نبود که فقط به گزارش سایت قطره و به نقل ازسلسله مراتب فرماندهی اکتفا کند.

به جای این که منتظر بنشیند که گزارش مشکلات از سلسله مراتب به او برسد و به او بگویند در جبهه چه می گذرد، خودش می رفت و می دید در جبهه چه اتفاقاتی افتاده.

به خط مقدم می رفت و کسب اطلاع می کرد.

می رفت از زبان فرماندهان میدانی می شنید و همان جا دستورات لازم را می داد.

این کار شاید جمع بین اضداد باشد، ولی او اضداد را با هم جمع کرده بود؛ هم قاطعیت و محبت، هم مدیریت راهبردی و حضور میدانی، هم مطالعه و رسیدگی به امور معنوی و شخصی.

من خودم از ایشان شنیدم _شاید سال دوم ظهور داعش و حضور نیروهای آمریکایی در عراق به بهانه مبارزه با داعش بود_ایشان گفت آمریکایی ها می خواهند منطقه شرق فرات و مثلث معروف به منطقه جزیره را که بین فرات و مرز عراق و منطقه بوکمال و دیرالزور قرار دارد، بگیرند و اینجا بمانند.

پرسیدم آیا اطلاعاتی در این زمینه دارید؟ اخباری به شما رسیده است؟ گفت: نه، اما آمریکایی ها اگر بخواهند در این منطقه حضور طولانی مدت داشته باشند، این کار را خواهند کرد.

یعنی ایشان این نگاه راهبردی را داشت و می دانست دشمن چه کار خواهد کرد و بعد هم گفت برنامه آن ها این است که کل مرز بین عراق و سوریه را در اختیار بگیرند، بنابراین ما باید به سرعت به مرزهای عراق و سوریه برسیم و عملیات را به سمت منطقه دیرالزور و بوکمال ببریم.

بعضی از دوستان می گفتند آماده سازی عملیات زمان می برد، کار دارد، باید جاده بکشیم.

باید کار کنیم.

ایشان نمی پذیرفت.

می گفت نه.

باید این کار به سرعت انجام بشود و واقعاً با حضور شبانه روزی خودش، با پیگیری جزءبه جزء کارها، به سرعت به مرزهای دو کشور رسید.

این یک نمونه از عمق نفوذ نگاه ایشان است.

ساختارهایی که ایجاد کرد نمونه دیگری از عمق نفوذ نگاه ایشان است.

شاید خیلی ها این ساختارها را باور نمی کردند، باور نداشتند شدنی باشد که یگان هایی از نیروهای رزمنده کشورهای مختلف درست بشود برای مبارزه با داعش؛ مانند فاطمیون و زینبیون و دیگر گروه ها؛ ولی همت بلند و نگاه راهبردی و گام های بلندی که برمی داشت، موجب شد این ها محقق شود.

ممکن است بعضی ها تصور کنند فرماندهان سپاه، یا افرادی مثل حاج قاسم سلیمانی با این روحیه شهادت طلبی، توجه چندانی به جان نیروها و رزمندگان خود ندارند.

این طور نبود.

حاج قاسم به جان تک تک افراد خودش اهتمام داشت، توجه داشت.

این خیلی برای او مهم بود.

وقتی یک نفر از رزمندگان به شهادت می رسید، ایشان به شدت متأثر می شد و برای بعضی گریه های طولانی و شدید می کرد.

یک بار به ایشان عرض کردم حاجی، ما باید از اوضاع میدان در سوریه مطلع باشیم، باید بدانیم اینجا چه می گذرد و این برای کسب تجربه و ارزیابی ها و اداره کار ما مؤثر است.

گفت درست می گویی.

گفتم پس من بیایم آنجا گشتی بزنیم و میدان را بررسی کنیم؟ گفت خیلی خب، بیا.

این موضوع نه یک بار، که چندبار اتفاق افتاد.

ما می رسیدیم به منطقه حلب، ایشان یکی از برادرها را مأمور می کرد و می گفت فلانی، با ایشان (یعنی من) برو گشتی بزنید، آخرین وضعیت را به ایشان بگو و توضیح بده.

ما هم می رفتیم و یک روزه برمی گشتیم.

عصر که می شد ایشان می گفت کار تمام شد، برگرد برو! می گفتم نه، من آمده ام اینجا چند روز بمانم.

می گفت نه.

برای چه بمانی؟ می گفتم خب شما اینجا هستی، من هم می مانم دیگر.

می گفت نه.

من اینجا هستم، وظیفه من این است که اینجا باشم.

تو کارت اینجا نیست.

کار دیگری داری.

دلیلی ندارد اینجا بمانی.

یک وقت اتفاقی برائت می افتد؛ برو! یعنی این قدر توجه داشت.

می گفت دلیلی ندارد تو اینجا بمانی، ولی من باید بمانم؛ آن کسی که باید بماند و مبارزه کند، اگر خسارتی هم پیش بیاید، شهادتی هم پیش بیاید طبیعی است، مسیر جنگ است، ولی افرادی که ضرورتی برای ماندن شان نیست چرا بمانند؟ خیلی ها می رفتند از ایشان درخواست می کردند ما می خواهیم بیاییم به جبهه سر بزنیم، می گفت برای چه می خواهید بیایید؟ اینجا خطر است، جواب خون شما را چه کسی می خواهد بدهد؟ در عملیات به حفظ جان مردم بسیار توجه داشت.

گاهی وقت ها با یک فشار و با یک عملیات می توانستیم به موفقیت های بزرگی برسیم، ولی این کار مستلزم آن بود که مردم در معرض خطر قرار بگیرند و ایشان زیر بار نمی رفت و قبول نمی کرد.

می گفت نه، ما از این منطقه عمل نمی کنیم، از آن منطقه وارد می شویم که خسارتی به کسی نرسد و جان مردم به خطر نیفتد.

حتماً شنیده اید که ایشان مدتی در منطقه بوکمال در خانه ای زندگی می کرد و محل استقرارش بود.

روز آخر یادداشتی نوشت با این مضمون: صاحبخانه محترم، من چند روزی اینجا بودم.

سعی کردیم خسارتی به خانه شما وارد نکنیم، حلال کنید، این هم شماره تلفن، اگر خواستی تماس بگیر، ما حاضریم هزینه شما را بپردازیم.

خب، این التزام به مسائل شرعی، اخلاقی و دینی واقعاً بسیار درس آموز است.

با توجه به مأموریت های حاج قاسم در صحنه نبرد، عموم مردم، ایشان را به شجاعت و تدبیر جنگی می شناسند، اما وجهی از شخصیت مغفول مانده که قدرت ایشان در مذاکره است.

حضرت آقا هم فرمودند سخن ایشان اثرگذار و قانع کننده بود.

لطفاً در این باره توضیح دهید.

کسی که می خواهد دیگران را قانع کند، اول باید خودش صورت واضحی از مسئله در اختیار داشته باشد، یعنی تا یک برداشت روشن و واضح از مسئله در ذهن شخص نباشد، نمی تواند دیگران را هم قانع و مجاب کند.

دوم این که مبانی اش باید درست باشد؛ مبانی قوی و متعین.

وقتی تعارض در فکر و در عمل نباشد می شود دیگران را قانع کرد.

این که گاهی نمی توانیم طرف مقابل را قانع کنیم به خاطر این است که اولاً مبانی خودمان در تعارض است؛ ثانیاً این که صورت مسئله برای خودمان هم مشخص نیست و اطلاعات دقیق و گسترده و میدانی نداریم.

ویژگی ایشان این بود که اطلاعات قوی و گسترده داشت.

خیلی ها تحلیلی ارائه می دهند، راه حلی پیشنهاد می کنند که مبتنی بر واقعیات و حقایق نیست؛ حدس و گمان است، ولی ایشان هر کجا برای مذاکره و تصمیم گیری می رفت، آخرین وضعیت و دقیق ترین حوادث را تبیین و تشریح می کرد و می گفت به این دلایل و بر اساس این مبانی، باید این کار را کرد.

ملاحظه شخصی و سیاسی و مانند این ها را هم نداشت.

این طور نبود که به چیزی فکر کند، اما چیز دیگری به زبان بیاورد.

صداقت و عدم سیاسی کاری باعث می شد قدرت قانع سازی در او ایجاد بشود.

گاهی که ایشان با فرماندهان و مسئولان سوریه جلسه می گذاشت، اطلاعات او بیشتر و دقیق تر از آن ها بود.

خب، در چنین شرایطی می توانی بهترین راه حل را ارائه بدهی و طرف را قانع کنی.

* یکی دیگر از ویژگی های شخصیتی حاج قاسم که رهبر انقلاب اسلامی به آن اشاره کردند، انقلابیگری ایشان بود.

درباره این ویژگی شهید هم توضیح دهید.

چیزی که ما از حاج قاسم سراغ داریم این است که وقتی آمریکایی ها برای ایشان پیام فرستادند و حداقل دو بارش را من اطلاع دارم که با واسطه نامه فرستادند، اما ایشان نامه را نگرفت.

گفت من نامه آمریکایی ها را نمی گیرم و حاضر نیستم نامه آن ها را بخوانم.

نگاهش به آمریکایی ها این بود که این ها دشمن سرسخت ما هستند.

ایشان اعتقاد داشت باید جذب حداکثری داشته باشیم، باید با همه ارتباط بگیریم، باید از همه امکانات استفاده بکنیم.

در طول این بیست و چند سالی که ایشان فرمانده نیروی قدس بود، با دولت های مختلف کار کرده، با همه این دولت ها هم ارتباط داشته، از این ها کمک گرفته، در کشورهایی که کار می کرده، ارتباط سیاسی داشته و پشتیبانی هم دریافت کرده.

یعنی این طور نبوده که با یک طرف باشد، با یک طرف نباشد؛ کارش ایجاب می کرده با همه این دولت ها کار بکند و با همه ارتباط داشته باشد؛ با دولت هایی که می گویند اصولگرا بودند، اصلاح طلب بودند یا نمی دانم اعتدالی بودند، حاج قاسم با همه این ها کار کرده، ولی روحیه ایشان عبارت بود از ضدآمریکایی بودن، اطاعت از رهبری و ولایت و پایبندی به فرمایش حضرت آقا.

من بارها از زبان ایشان شنیدم که می گفت: من تجربه کرده ام، در بعضی از مواقع که ما نظری داشتیم و حضرت آقا نظر دیگری داشتند.

ما به نظر حضرت آقا عمل کردیم و فهمیدیم این درست است.

خوب، این ولایت پذیری است، این اطاعت از رهبری است.

اگر ایشان را تکه تکه می کردند، حاضر نبود یک کلمه غیرواقعی گزارش بدهد و به حضرت آقا کم و زیاد بگوید.

این ولایت پذیری است.

اطاعت از رهبری در این است که گزارش واقعی بدهی، نظر خودت را هم ارائه کنی و هر فرمایشی هم رهبری داشتند اجرا کنی.

ایشان به گفته حضرت آقا پرورش یافته مکتب امام خمینی بود؛ فرزند امام خمینی بود، فرزند حضرت آقا بود.

روحیه ضدظلم و ضداستکباری داشت.

برخوردش با آمریکایی ها و اسراییلی ها معلوم است.

بارها و بارها او را تهدید کردند، اما به خاطر تهدید و تشر آن ها کوتاه نیامد، عقب ننشست و کم نگذاشت.

* برای ایشان پیام تهدید می فرستادند؟ بله، پیداکردن حاج قاسم برای آمریکایی ها در جبهه عراق و سوریه کار بسیار ساده ای بود.

بعضی فکر می کنند که مثلاً یک نفوذی صورت گرفته و اتفاق خاصی افتاده؛ نه! این هنر نبوده که آمریکایی ها ایشان را پیدا کردند، چون ایشان تقریباً علنی به آنجا رفته بود و این دفعه اولی هم نبوده که ایشان را پیدا کردند.

در گذشته و سال های قبل، بارها و بارها پهپادهای آمریکایی بالای سر ایشان حاضر شدند.

ایشان بارها آمریکایی ها را بالای سر خودش دیده و به کارش ادامه داده؛ نترسیده، جا نزده، کوتاه نیامده، کم نگذاشته.

روحیه انقلابی این است دیگر.

بله، پیداکردن حاج قاسم برای آمریکایی ها در جبهه عراق و سوریه کار بسیار ساده ای بود.

بعضی فکر می کنند که مثلاً یک نفوذی صورت گرفته و اتفاق خاصی افتاده؛ نه! این هنر نبوده که آمریکایی ها ایشان را پیدا کردند * سردار، شما در آخرین سفر حاج قاسم در لبنان با ایشان بودید.

از آخرین ساعات زندگی شان برای ما بگویید.

من یک روز قبل از شهادت حاج قاسم، ایشان را ملاقات کردم.

واقعاً معنویت خاص و آرامش عجیبی در ایشان بود.

البته این حالت را بارها در این سال های اخیر دیده بودم.

در ضمن هر بار جوری با هم خداحافظی می کردیم که شاید آخرین دیدار باشد، اما هیچ وقت فکر نمی کردم بمانیم و شهادت ایشان را ببینیم.

حالت عجیبی است.

نمی دانم چه حالتی است که هم منتظر شهادت ایشان بودیم، هم شهادت شان غیرمنتظره بود.

آن روز آخری هم که ایشان را زیارت کردم، حال وهوای دیگری داشت.

این را نه این که فقط من بگویم، همه عزیزانی که در آن سفر با ایشان ملاقات داشتند، می گفتند.

ضمن این که خیلی عجله داشت برگردد.

می خواست کارها را زود انجام بدهد.

می گفت من در این سفر زیاد نمی توانم بمانم، باید زود برگردم.

درعین حال اضطراب و دستپاچگی نداشت.

خیلی آرام بود و طمأنینه عجیبی داشت.

ما که کورباطن هستیم، ولی واقعاً نوری در چهره ایشان می دیدم و احساس می کردم خیلی نورانی شده.

در آن سفر و در یکی از جلسات صحبتی شد و به ایشان گفتیم اخیراً آمریکایی ها و اسراییلی ها خیلی تهدید می کنند، مراقب باشید.

گفتیم شما این برنامه را حالا انجام ندهید، این کار را نکنید.

ایشان گفت من آماده ام.

مشکلی نیست.

گفتیم نه حاجی، بالاخره نقش شما در این جبهه منحصربه فرد است، اگر شما به شهادت برسید این جبهه ضربه می خورد و کار زمین می ماند.

ایشان گفت همه این کارهایی که شده و موفقیت هایی که در منطقه به دست آمده، کار خداست، کارگردان اوست، ما بازیگریم، ما مهم نیستیم، این ها از ما نیست و با آمدن و رفتن ما هم چیزی عوض نمی شود.

انصافاً انسان دوست داشتنی و بزرگی بود.

اگر هم گاهی اوقات تلخی می کرد، آن هم برای مان شیرین بود.

خیلی از دوستانی که به هر دلیل حاجی به آن ها تشری زده و برخوردی کرده بود، چون ایشان را خیلی دوست می داشتند، به دل نمی گرفتند و من خیلی وقت ها می دیدم با خنده می گویند حاجی به ما تشر زد.

* ایشان عشق و علاقه خاصی هم به سیدحسن نصرالله داشتند.

از آخرین دیدار شهیدسلیمانی با جناب نصرالله بگویید.

بله، ایشان به آقای سیدحسن نصرالله بسیار علاقه داشت و گاهی می رفت لبنان.

می گفت کار خاصی در لبنان نداشتم، صرفاً سید را ببینم و دوست داشتم با ایشان بنشینم.

ارتباط مستمری با ایشان داشت و به نظرات ایشان هم خیلی توجه می کرد.

واقعاً مثل دو برادر خیلی صمیمی و نزدیک بودند.

البته این دو، عقد اخوت هم بسته بودند.

در یک روز عید غدیر با هم عقد اخوت بستند و برادر شرعی بودند.

پیشنهاد عقد اخوت هم از سوی آقای سیدحسن بود که گفتند امروز عید غدیر است، می خواهیم عقد اخوت بخوانیم.

در این ملاقات آخر هم به شکل تقریباً بی سابقه ای عکس یادگاری گرفتند.

ظاهراً متداول نبود در جلسات دونفره یا سه نفره عکسی بگیرند، معمولاً در جلسات بزرگ تری که مهمان های دیگری بودند عکس می گرفتند.

ولی این دفعه، هم در حال نماز، هم بعد از جلسه با هم عکس گرفتند.

همه این اتفاقات یک جورهایی غیرعادی بود، خیلی خاص بود.

یک وقت از حاج قاسم سوال کردند اگر بخواهی به سیدحسن هدیه بدهی، چه چیزی می دهی؟ گفت حاضرم قلبم را برای سید بدهم و واقعاً علاقه شدیدی بین آن ها بود.

متقابل هم بود، سید هم انصافاً علاقه خاصی به حاجی داشت.

قبل از خروج از لبنان، هم به دختر حاج عماد گفته بود می روم به مقتلم.

* هم رهبر معظم انقلاب و هم سایر مسئولان بارها تأکید کرده اند انتقام خون حاج قاسم، خروج آمریکا از منطقه است.

با توجه به تجربه خروج آمریکا از عراق در سال 2011، شهیدسلیمانی در این باره چه برنامه ای داشت؟ شاید ایشان خیلی دنبال مصوبه ای بود که مجلس عراق بعد از این حادثه داد؛ ولی چیزی که با حیات ایشان محقق نشد، با شهادت شان محقق شد.

ایشان دنبال این بود که نفوذ و حضور آمریکایی ها در منطقه پایان یابد.

البته این مستلزم یک مبارزه طولانی مدت است، ولی قطعاً اگر اقدامات حاج قاسم و نیروی قدس نبود، امروز بخش های بزرگی از سوریه در تصرف آمریکایی ها بود.

این که آن ها در بخش کوچکی حضور دارند و نیروی محدودی در آنجا دارند، به این علت است.

آن ها نیامده بودند که به این مقدار اکتفا کنند؛ خیلی بیشتر از این می خواستند.

در عراق هم نتوانستند چنین توسعه ای پیدا کنند.

اگرچه سردار سلیمانی نتوانست آن ها را به طور کامل از منطقه اخراج کند، ولی به شدت محدودشان کرد و در حقیقت جلوی نفوذ و گسترش آن ها را گرفت.

البته اخراج آمریکایی ها از منطقه در گرو یک مبارزه طولانی است که ان شاءالله به دست آزادگان و احرار جهان محقق خواهد شد.

کلید واژه ها: سردار حجازی - فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران - جانشین فرمانده نیروی قدس سپاه - سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - سردار - سردار شهید حاج قاسم سلیمانی - حاج قاسم - نیروی قدس سپاه پاسداران - فرمانده نیروی قدس سپاه - حجازی - سپاه پاسداران انقلاب - شکست - حاج قاسم سلیمانی - نیروی قدس سپاه - سپاه پاسداران - انقلاب اسلامی - امریکا - آمریکا - قاسم - پاسدار - قاسم سلیمانی - یکی از - گفتگو - آخرین - سردار شهید - نیروی قدس - پاسداران - حوزه - خبرگزاری - سلیمانی