واژه «پدر» از کجا می آید؟

گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در توضیحی از ساخت واژه «پدر» و «بابا» می گوید.

- گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در توضیحی از ساخت واژه پدر و بابا می گوید.

به گزارش ایسنا، گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی (با عنوان چشم و چراغ در فضای مجازی) به مناسبت روز پدر نوشته است: مباش جان پدر غافل از مقام پدر/ که واجب است به فرزند احترام پدر/ اگر زمانه به نام تو افتخار کند/ تو در زمانه مکن فخر جز به نام پدر (رهی معیری) پدر در فارسی نو و نیز پیتَر در فارسی میانه و فارسی باستان، از هندواروپایی پِتِر مشتق شده اند.

محققان احتمال داده اند که این واژه از ریشه که گونه ضعیف شده به معنی پاییدن و مراقب بودن و پسوند *ter ساخته شده است که لفظا به معنی پاینده و حامی است.

پِتِر در لاتینی، پتراس در یونانی، فاذر در انگلیسی، و فاتر در آلمانی، همگی از پِتِر هندواروپایی مشتق شده اند.

بابا لفظی کودکانه برای نامیدن پدر است.

این واژه در زبان های شاخه هندواروپایی و حتی غیرهندواروپایی، مانند چینی، با تلفظ هایی شبیه به هم دیده می شود.

پژوهشگران ریشه این واژه را از واژه هندواروپاییِ *pap(a)a در معنی پدر و غذا می دانند.