چگونه می توان از بزرگترین تهدید تاریخ سینمای ایران ،فرصت ساخت؟

علیرضا داودنژاد در آستانه برگزاری مجمع عمومی «انجمن کارگردان ـ تهیه کنندگان » سینمای ایران در نوشتاری تاکید کرد: امروز «مجمع فیلم سازان» می تواند با تکیه بر نام های بزرگ و چهره های معتبر و پرطرفدار خود با بهره بردن از تبلیغات اثر گذار و فراگیر محبوب .

- علیرضا داودنژاد در آستانه برگزاری مجمع عمومی انجمن کارگردان ـ تهیه کنندگان سینمای ایران در نوشتاری تاکید کرد: امروز مجمع فیلم سازان  می تواند با تکیه بر نام های بزرگ و چهره های معتبر و پرطرفدار خود با بهره بردن از تبلیغات اثر گذار و فراگیر محبوب ترین پلتفرم نمایش خانگی را ایجاد کند و با جذب مخاطبان میلیونی از بزرگترین تهدید تاریخ سینما در ایران، بزرگترین فرصت را بسازد.

وظیفه صنفی امروز کارگردان تهیه کنندگان ایرانی  به دست گرفتن بازار نمایش خانگی و تامین امنیت و رونق و اعتلا برای این بازار پرمخاطب است.

این کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران و سخنگوی انجمن کارگردانان تهیه کنندگان ( مجمع فیلم سازان سابق) در نوشتاری تحت عنوان "سینمای ایران چگونه ساخته می شود؟" که اختصاصا در اختیار ایسنا گذاشت،آورده است:"وابستگی تولید و توریع و نمایش فیلم به ابزار پیچیده ، تجهیزات گران قیمت و تأسیسات و ابنیه مختلف موجب آن بوده که در بیشتر دنیا صاحبان سرمایه و اربابان سیاست اصلیترین تهیه کننده و سفارش دهنده موضوع، ترکیب عوامل سازنده و لحن و بیان آثار سینمایی باشند؛ اما در ایران ما، اغلب فیلم های اثرگذار تاریخ سینما با مشارکت کارگردانها و یا شخصا توسط خود آنها تهیه شده است.

اولین و دومین فیلم صامت سینمای ایران آبی و رابی و حاجی اقا اکتورسینما با کارگردانی و مشارکت اوانس اوگانیانس ساخته شد و اولین فیلم ناطق سینمای ایران دختر لُر حاصل نویسندگی و بازیگری عبدالحسین سپنتا و تهیه کنندگی و کارگردانی خان بهادر اردشیر ایرانی بود.

اسماعیل کوشان حرفهای ترین سینماگر ایرانی بیش از 20 فیلم خود را شخصا تهیه و کارگردانی کرد.

او به عنوان کارگردان تهیه کننده پیشگام سینمای ایران اولین شهرک سینمایی را ساخت و در بازار عرضه و نمایش مناسبات حرفهای و صنفی برقرارکرد.

مهدی بشارتیان با هشت فیلم، حسین مدنی با چهار فیلم، پرویز خطیبی با دو فیلم، سالار عشقی با شش فیلم و مجید محسنی با هشت فیلم از جمله دیگر کارگردان هایی هستند که تا دهه 30 و 40 فیلم های خود را تهیه کردند و به سینمای ایران رونق دادند.

در پی آن ها شهلا ریاحی ، شاهرخ رفیع ، محمدعلی جعفری ، عزیز رفیعی (با هشت فیلم)، حسین امیرفضلی ، عباس شباویز (که بعدها تهیه کننده فیلم قیصر شد)، سردار ساکر ، سیامک یاسمین (با گنج قارون و 10 فیلم دیگر)، مهدی رییس فیروز ، محمد متوسلانی ، محسن بدیع ، رضا بیک ایمانوردی ، فرخ غفاری ، نصرالله وحدت (با 14 فیلم)، محمدرضا فاضلی ، محمدعلی فردین ، ابراهیم گلستان ، عزت الله مقبلی ، منوچهر صادق پور ، صادق رهبر ، ایرج قادری ، مصطفی اسکویی ، فریدون رهنما ، ساموئل خاچیکیان ، مهدی میثاقیه ، پرویز صیاد ، مهدی ژورک ، مسعود کیمیایی ، داریوش مهرجویی ، ناصر تقوایی ، امیرنادری ، مهدی فخیم زاده و بهرام بیضایی فهرستی کوتاه شده از خیل کارگردانهایی است که فیلمهای خود را تهیه کردهاند و چراغ جریان کارگردان _ تهیه کنندگی را در سینمای ایران روشن نگه داشتهاند.

به همکاری گرفتن نویسنده، بازیگر، فیلمبردار، صدابردار، طراح صحنه، چهره پرداز، تدوین گر و رنگ پرداز در پروژهای مشترک برای تولید اثری واحد و ارائه آن به بازار نمایش را با عنوانی جز مدیریت نیروی انسانی خلاق نمیتوان نامگذاری کرد.

آنچه تاریخ سینما گواهی میدهد، این است که به موازات این جریان مدیریتی مولد و خلاق ماجرای دیگری نیز جریان داشته است که با سرمایه گذاری در احداث سالنهای مجلل برای نمایش فیلمهای وارداتی عملا فیلم های سینمایی تولید شده در داخل را به سالنهای پایین شهر میراند و در آن جا به رقابت با فیلم های وسترن اسپاگتی و کاراته ای و لاندابوزانکایی میکشاند.

حاصل ورود سرمایه دفاتر پخش و سالن به تولید کنار زدن فیلمسازی مولف و ترویج کپی برداری ارزان و دم دستی بود.

زوال کیفی فیلمها خواه ناخواه به سقوط آمار تولید و واگذاری بازار نمایش به فیلمهای کره ای و هندی و اروپایی و آمریکایی می انجامد و انتقال دفاتر و سرمایه ها به جریان واردات نهایتا در نیمه دهه 50 نیروی انسانی مولد را غافلگیر و بیکار در تله و تنگنا و بن بست رها می سازد.

آنچه نسل اول مدیریت بعد از انقلاب را در به حرکت درآوردن چرخ تولید فیلم به موفقیت میرساند و بازسازی سخت افزاری و نرم افزاری سینما را ممکن میکند، دست گذاشتن روی رگه اصلی جریان تهیه کنندگی در سینما و تکیه بر جوانانی مستعدی بود که سینما را بیش و کم ازموده بودند و اشتباق تولید فیلم تهیه کنندگی را برای انها آسان و چه بسا نجات بخش می کرد.

کیانوش عیاری ، مجید قاری زاده ، مهدی صباغ زاده ، محمدعلی سجادی ، سیروس الوند ، کیومرث پوراحمد از جمله فیلمسازانی هستند که به همت آن ها بن بست تولید فیلم در ایران شکسته شد و جریان کارگردان _ تهیه کنندگی، بار دیگر نقش تاریخی خود را ایفا کرد و چرخ تولید را در سینمای ایران به حرکت درآورد.

از آن روزها تا امروز دهها کارگردان تهیه کننده، دهه به دهه و نسل به نسل آمدهاند و با ارائه آثاری ماندگار به بازار سینما رونق و به جشنوارهها اعتبار بخشیدهاند.

ونیز ، کارولووی واری ، برلین ، نانت و کان بهترین جوایز خود را به فیلم های ایرانی اهدا کردند و در قله صنعت سینما هالیوود به اصغر فرهادی کارگردان _ تهیه کننده نخبه ایرانی دو بار جایزه اسکار اهدا شده است.

با این همه عجیب است و به سختی می توان باور کرد که اینک صدای این جریان مبتکر ، متخصص و خلاق شنیده نمیشود و هم اکنون دولت و تشکیلاتی که خود را با عنوان اتحادیه تهیه کنندگان معرفی می کند بی اعتنا به جایگاه و نقش تاریخی این جریان رسما خواهان تعطیلی انجمن صنفی کارگردان تهیه کننده ها و انحلال اعضای آن در جریان سینماداری و پخش هستند! آیا این تاریخ است که تکرار می شود؟ آیا 1356 دیگری از راه رسیده است؟ اکنون در آستانه برگزاری مجمع عمومی انجمن کارگردان تهیه کنندگان که تا امروز فشارهای صنفی و دولتی را تاب اورده و به فروپاشی تشکیلاتی تن نداده است ؛ جا دارد ضمن پاسداشت میراث 90 ساله این جریان -که از ابتدا تا انتهای قرن فعالیت داشته و چراغ تولید فیلم را روشن نگه داشته است - یادآور شویم که بعد از پایان انحصار مالکیت ابزار تولید فیلم که با فناوری دیجیتال ممکن شده است، اینک سال هاست که انحصار نمایش فیلم در سالن نیز به پایان رسیده و توسعه چشمگیر نمایش خانگی همه مناسبات تهیه و تولید و توزیع و نمایش فیلم را در همه جای جهان به نفع نیروهای سازنده و خلاق دگرگون کرده است.

در روزگاری که موبایل، لپ تاپ، تبلت و انواع مانیتورهای کوچک و بزرگ به قاب های تازه نمایش فیلم بدل شده اند و همه در همه جای دنیا به تولید و توزیع نمایش فیلم در این بازار پر مخاطب مشغول هستند، شایسته نیست که صاحبان صدها فیلم اکران نشده در ایران، همچنان پشت در سالن های بسته سینما به سوگ بنشینند و به آینده ناپیدای پایان اپیدمی چشم بدوزند و ایام و هفته و ماه و سال را به انتظار بازگشت اعتماد و باز امدن مخاطب به سالن های نمایش سپری کنند و برای سامان بخشیدن به بازار نمایش خانگی، وی ودی و سینما آنلاین حرکتی کارساز انجام ندهند.

انجمن کارگردان تهیه کنندگان سینمای ایران ضمن پیگیری برای تأمین امنیت بازار نمایش خانگی و راه اندازی شورای صنفی نمایش آنلاین بر این باور است که امروز مجمع فیلم سازان می تواند با تکیه بر نام های بزرگ و چهره های معتبر و پرطرفدار خود با بهره بردن از تبلیغات اثر گذار و فراگیر محبوب ترین پلتفرم نمایش خانگی را ایجاد کند و با جذب مخاطبان میلیونی از بزرگترین تهدید تاریخ سینما در ایران بزرگترین فرصت را بسازد.

وظیفه صنفی امروز کارگردان تهیه کنندگان ایرانی به دست گرفتن بازار نمایش خانگی و تامین امنیت و رونق و اعتلا برای این بازار پرمخاطب است.

" انتهای پیام
کلید واژه ها: سینمای ایران - علیرضا داودنژاد - ایران - بزرگترین - کارگردان - تاریخ سینما - نمایش خانگی - سینما - بزرگ - مجمع عمومی - پرطرفدار - مجمع - داودنژاد - امروز - برگزاری - تبلیغات - علیرضا - توان - آستانه - فراگیر - خانگی - عمومی - نمایش - بازار - تاریخ - انجمن - تهدید - محبوب - محبوب ترین - فیلم