ذهن هایی که فرش می بافند!

شاید تصویر کلی ما از هنر فرش بافی ایران با اشکالی تداعی می شود که نقشه هایی مشخص دارند؛ اما یکی از کهن ترین فرش های ایرانی که بیشتر به دست عشایر بافته می شده و این روزها به دست فراموشی سپرده شده، - فرش هایی است که اتفاقا از روی نقشه بافته نمی شوند و بر اساس ذهنیات هنرمندی که پای دار نشسته، بافته می شوند.

یکی از معروف ترین فرش هایی که توسط عشایر بافته می شده و الان نیز بعضا بافته می شود، فرش ذهنی بافت است؛ فرش هایی که در بسیاری از بافته های ایرانی و به ویژه بافته های کهن امری رایج بوده، نقشه خاصی ندارند و بر اساس ذهنیات هنرمند بافته می شوند.

منیر امانی، استاد دانشگاه و کارشناس صنایع دستی در حوزه طراحی فرش در این زمینه به ایسنا می گوید: این فرش ها که الگوهایی خاصی ندارند برای عشایر بوده که آنچه را که در اطرافشان وجود داشته را می بافتند.

قاعدتا وقتی به شهرها رسید به این معنی است که عشایری که در شهرها ساکن شدند این مدل فرش بافی را ادامه دادند.

او با بیان اینکه این مدل فرش بافی مختص شهر خاصی نبوده است، یادآور می شود که ویژگی اصلی فرش های ذهنی بافت این است که بافندگان بسته به ذهن و سلیقه ای که دارند، نقشه می دهند و می بافند.

تا زمانی که عشایر این مدل بافت را ادامه بدهند و آموزش بدهند، این مدل بافت نیز ادامه پیدا می کند؛ اما به طور کلی �