بهناز ضرابی زاده مستندنگار و نویسنده کتاب پرمخاطب «دختر شینا» نوشت: امروز پنجم آذرماه سالگرد شهادت ساجی کوچولوی توی کتاب ساجی است.
خیلی دلم می خواهد قسمت دوم این کتاب را بنویسم.
- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، بهناز ضرابی زاده از نویسندگان کشورمان با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود از کتابش (ساجی) نوشت: امروز پنجم آذرماه سالگرد شهادت ساجی کوچولوی توی کتاب ساجی است.
خیلی دلم می خواهد قسمت دوم این کتاب را بنویسم.
نمی دانم عمری هست؟ از قسمت دردناک کتاب براتون نمی نویسم.
موقع تولد ساجی رو خیلی دوست دارم.
چند سطری را با هم بخوانیم.
این نویسنده در ادامه بخشی از داستان را برای مخاطبان منتشر کرد.
این گزارش اضافه می کند: کتاب ساجی خاطرات نسرین باقرزاده همسر سردار شهید بهمن باقری است که ضرابی زاده، روایت گر سرگذشت یکی از زنان مقاوم و فعال در حوادث و اتفاقات جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است.
در این اثر جنگ تحمیلی با نگاهی انسان دوستانه، به تصویر کشیده شده است.
ساجی، عنوان کتابی است که از سال های کودکی نسرین باقرزاده در خرمشهر شروع شده و تا زمان جنگ در این شهر ادامه پیدا می کند.
چند روز نخست جنگ خانواده باقرزاده در خرمشهر بودند، اما به ناچار خرمشهر را ترک کرده و مانند دیگر زنان حاضر به شیراز روانه می شوند، ولی مردها در خرمشهر مانده و از این شهر حفاظت می کنند.
در این دوران اتفاقات مختلفی می افتد که جذابیت های خاصی دارد.
بانوان یا به خرمشهر و بوشهر یا در شهرهای دیگر پراکنده می شوند، اما راوی این خاطرات به خاطر اینکه در خرمشهر می ماند و کنار همسرش قرار دارد به شهرهای گوناگون مثل قم، ماهشهر و آبادان رفته و مدتی را در این شهرها زندگی می کند.
وی روزها و شرایط سختی را می گذراند و سال های پایانی دوباره به خوزستان باز می گردد تا اینکه در 29 فروردین 1367 سردار باقری به شهادت می رسد.
نام کتاب برگرفته از اسم یکی از شخصیت های کتاب است.
این اثر روایت خانمی است که هرگز فکرش را هم نمی کرده جنگ وارد خانه اش شود.
او بدون سلاح می خواهد از کیان و خانواده اش دفاع کند.
اکثر اقوامش شهید شده و وقتی همه چیزش را از دست می دهد، همچنان در پایان کتاب به بازسازی خرمشهر امید دارد.
قطعا این حس زندگی که مملو از امید است برای شما دوست داشتنی خواهد بود.
در بخشی از کتاب ساجی می خوانیم: می ترسیدم به مادرم بگویم باردارم.
سحر یک ساله بود.
یک روز نشسته بودیم پای سفره شام.
مادر هم بود؛ سعید و حمید هم.
سحر بغل من بود.
بهمن مدام به سعید و حمید و سحر و علی غذا می رساند.
مادرم گفت: ماشاءالله.
بهمن، چه حوصله ای داری تو هم.
بهمن جواب داد: عمه.
من عاشق بچه م! دوست دارم هفت تا پسر داشته باشم هفت تا دختر.
مادر خندید.
بهمن گفت: وقتی دور سفره می شینیم این یکی نونو از دست اون یکی بگیره، اون یکی ماستو از کنار بغل دستی برداره، خیلی خوب می شه ها عمه.
مادر زیرچشمی به من نگاه کرد و گفت: ووش.
حالاحالاها کار دارین خو.
فعلاً یه پسر و یه دخترش گیرت اومده.
بهمن با شیطنت گفت: دو پسر و یه دختر یا شاید دو دختر و یه پسر.
لقمه توی دهان مادرم ماند و قاشق به دستش چسبید.
نگاهی به من کرد.
سرم را پایین انداختم و خودم را سرگرم غذا دادن به سحر کردم.
از آن شب حواس مادرم بیشتر به من بود.
دلش می سوخت.
می گفت: نسرین جان، تو مگه چند سالته؟ بیست سالت شده؟ یه کم بیشتر خو حواست به خودت باشه.
بذار بچه هات از آب وگِل درآن.
ایی قدر خو پشت سر هم بنیه ت کم می شه.
فردا دندونا و موهات می ریزه.
چیزی نمی گفتم.
خوشحال بودم بهمن حرفی را که ماه ها سر دلم مانده بود به مادرم گفت.
روزی که مادرم برای چکاپ بارداری همراهم به درمانگاه آمد متوجه شد تیرماه بچه به دنیا می آید.
انتهای پیام/
کلید واژه ها: کتاب - ضرابی زاده - زاده - ضرابی - نویسنده - سالگرد - آذرماه - نویسنده کتاب - گزارش - شهادت - امروز - سردار شهید - نویسندگان - دوست - پنجم - باقرزاده - خبرگزاری - کشورمان - خبرنگار - مخاطبان - ادبیات - انتشار - سرگذشت - خاطرات - دردناک - داستان - یکی از - سردار - منتشر - روایت
