تندیس هایی که به جای یادبود، مخرب یادها شدند!

هفتم مهر ماه روز ملی آتش نشانی و ایمنی است.

در این سال ها تندیس های متعددی از آتش نشان ها با هدف تقدیر ساخته شدند که اغلب از کیفیت لازم برخوردار نبودند؛ - نمونه ای از این تندیس ها در سال 96 و در قالب مجموعه ای از مجسمه های غول آسای رنگی(پروژه انتظار)، با ارتفاع هشت متر برای حادثه پلاسکو و به جهت پاسداشت از رشادت های آتش نشان ها ساخته شد که رنگ و شمایل آن بسیاری از کارشناس ها و حتی مردم عادی را به انتقاد واداشت.

البته تجربه ساخت چنین تندیس های انتقادبرانگیزی تازه نیست و پیش از این نیز بارها تندیس های بدساختی از چهره ها ساخته شده است؛ آثاری که بعضا داد هنرمندان را درمی آوردند و به سرعت هم با هدف اصلاح از محل نصب برداشته می شدند؛ به عنوان مثال 13 اردیبهشت سال 98 بود که از سردیس جمشید مشایخی رونمایی شد و موجی از انتقادها را به همراه داشت.

البته پس از این جریان، انجمن مجسمه سازان اعلام آمادگی کرد تا از آن پس هنرمندان توانا را برای ساخت چنین پروژه های شهری معرفی کند ولی دیری نپایید که اثر یادبودی برای سعدی در شیراز نصب شد که به دلیل شباهت نداشتن به تصاویر موجود از آن شاعر پرآوازه و شکل نامناسب طرح، سیل انتقادها را روانه سازندگان و مسوولان امر کرد.