هدیه ای که کرونا به تئاتر ایران نداد

«در آینده‌ای نه چندان دور شاهد همزیستی تئاتر مجازی و تکنولوژی‌های دیجیتال خواهیم بود.

این امر توسط هنرمندانی بروز می‌کند که پاندمی کوید- 19 یعنی زمانی که نتوانستند به سالن‌های تئاتر بروند و اثری تولید کنند، از خاطرشان نمی‌رود.

» به گزارش ایسنا، جمله‌های بالا بخشی از مقاله‌ای است که اخیرا در «گاردین» منتشر شده است؛ مقاله‌ای با عنوان «چگونه همه‌گیری یک بیماری آینده‌ی تئاتر آنلاین را می‌سازد؟» که در آن به بحث درباره تجربه‌های تئاتری این دوران و برخی پیش‌بینی‌ها پرداخته شده است.

این مقاله با طرح یک سوال مهم شروع می‌شود: «رونق تولیدات مجازی، سبب بروز خلاقیت و نواوری‌های زیادی شد و آثار موفق و مطرحی را راحت‌تر در دسترس قرار داد، اما آیا این وضعیت به لحاظ مالی دوام می‌آورد؟» منتقد تئاتر گاردین در ادامه نوشته است: «تئاتر در شش ماه گذشته تسلی‌بخش بود، هیجان و سرگرمی را پیشکش ما کرد.

البته نه آن تئاتر زنده‌ی همیشگی، بلکه یک گونه‌ مجازی از تئاتر که از ظلمات پاندمی در قالب نمایش آنلاین ظهور کرد؛ یعنی از نمایش‌های پر سر وصدای ضبط شده با چند دوربین گرفته، تا کارهای بسیار کم بودجه‌ای که خیلی سریع آماده و راهی خانه‌های ما شدند مثل مکالمات تصویری درامات