از قراردادهای بد تا کابوس میدان منیریه

حق پخش تلویزیونی مهم ترین حسرت اقتصادی فوتبال ایران است اما باشگاه های ایرانی به طور سنتی عادت کرده اند درآمدهای دیگری را هم از دست بدهند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: وقتی صحبت از درآمدهای نادیده گرفته شده در فوتبال ایران به میان می آید، فورا نگاه ها به سمت حق پخش تلویزیونی می چرخد.

صد البته این مهم ترین حسرت اقتصادی فوتبال ایران است اما باشگاه های ایرانی به طور سنتی عادت کرده اند درآمدهای دیگری را هم از دست بدهند.

به عنوان مثال به این سه مورد توجه کنید.

حق ترانسفرهای بعدی: حداکثر پولی که باشگاه های ایرانی از ترانسفر بازیکنان به دست می آورند، پول رضایتنامه آنهاست.

در این میان آن چه غالبا نادیده گرفته می شود، حق ترانسفرهای بعدی است.

در اروپا وقتی یک بازیکن جوان به فروش می‎ رسد، باشگاه مبدأ او طوری قرارداد می بندد که حتما در انتقال های سودآفرین بعدی هم شریک شود اما در ایران فقط مبلغ لازم برای صدور رضایتنامه دریافت می شود.

به عنوان مثال الان باشگاه پرسپولیس باید در مبلغ انتقال مهدی طارمی از ریوآوه به پورتو سهیم می شد اما این اتفاق رخ نداده است.

همین طور داماش گیلان در صورت تصاحب بخشی از مبلغ 17 میلیون پوندی انتقال علیرضا جهانبخش به برایتون می توانست تمامی مشکلات اقتصادی اش را حل کند.