به یاد جابر رسانه های مازندران| مشق عشق با کمک مومنانه/ تهیه لوازم التحریر به جای مراسم سالگرد

مهرانگیز عباسیامروز، دوباره 31شهریور و  هفت سال از آن یکشنبه سیاه گذشت، یکشنبه ای که همه خوشبختی ما را بلعید و ستون های خانه ی مان را لرزاند.

 همان روزی که به یکباره نفس هایت به شماره افتاد؛ هنوز خوب به یاد دارم که من، عرفان و هستی کوچکت  شوکه زده پروانه وار به دور تو چرخیدیم؛ عرفان با آن قامت کوچکش برایت نماز سلامتی خواند تا دوباره قامت پدر را ایستاده ببیند؛  هستی به چهره ات زل زده بود شاید داشت خاطرات 20 ماه طعم پدر داشتن را برای یک عمر نبودنت در ذهنش حک می کرد.

حالا سال هاست که تو از این خانه رفته ای؛ سال هاست که در این خانه  کلمه بابا فقط یه کلمه است.

؛  کلمه ای که به اجبار کتاب های درسی، هستی باید آن را مشق کند .

 هفتمین سالگرد عروجت بهانه ای شد تا بار دیگر اسم تو را، از قلبم بر زبان بیاورم.

 زنده یاد جابر معافی همسر، دوست، رفیق و مدیر مهربان روزهای قشنگم، من به روزهای پرخاطره و پراسترس برای مخابره اخبار فکر می کنم، به تو و تمام دلشوره هایت برای خبرها.

.

 جابر عزیز هر چند روزهای نبودنت سخت گذشت؛ اما گذشت.

.

.

مرد مهربان خانه ام! روزهای سخت تری در راه است، این روزها مردمان سرزمین مان بیشتر از گذشته چشم شان از بدرقه ابدی عزیزان شان تَر است.