متافیزیک نزد هایدگر/یکی انگاشتن وجود و موجود

هایدگر اصطلاح متافیزیک را برای نامیدن دوره تفکر اروپایی از افلاطون تا نیچه و عالم گیر شدن آن به کار می گیرد.

این تفکر مبتنی است بر یکی انگاشتن وجود و موجود در برابر نگاه تمایز وجود از موجود.

- به گزارش خبرگزاری مهر ، متن ز یر یادداشتی از سیدمجید کمالی، نویسنده، مدرس و پژوهشگر فلسفه است که با عنوان متافیزیک نزد هایدگر نگاشته شده است؛ هایدگر اصطلاح متافیزیک را برای نامیدن دوره تفکر اروپایی از افلاطون تا نیچه و عالم گیر شدن آن به کار می گیرد.

این تفکر مبتنی است بر یکی انگاشتن وجود و موجود در برابر نگاه تمایز وجود از موجود .

او می نویسد: تمایز موجود و وجود در ناچیزی تفاوتی صرفاً بازنمودی (تفاوت منطقی) رانده می شود، اگر اصولاً خود این تفاوت، فی نفسه، در بطن متافیزیک، به ساحت آگاهی برسد؛ به بیانی صریح، چنین چیزی، رخ نداده و نمی تواند رخ دهد، چراکه تفکر متافیزیکی صرفاً در تفاوت است که می پاید، اما به طریقی که از منظر آن، خود وجود، سنخی از موجود است .

اگر در متافیزیک افلاطون و تابعینش در فلسفه اروپایی، امور حسی از امور فراحسی، ماتریالیسم از ایدئالیسم متمایز می شود، بنابراین متافیزیک با متمایز کردن وجود از موجود دوام می آورد، اما در توانش نیست که این تمایز را تفسیر کند.