قدرتمندان و اصحاب ثروت و قدرت باید ضمن طرد مداحان و ستایشگران از ساحت خود، به مؤمنان راستگوی هشدار دهنده میدان دهند؛ به مؤمنان صادقی که ابوذروار هشدار می دهند و چاپلوسی و به مذاق اصحاب قدرت و ثروت سخن گفتن را به کناری نهاده اند.
- " " ، ج20، ص294) 4.
دستور خاک پاشیدن به صورت ستایشگران [و طرد و اظهار نفرت از آنان]، مطلق است و به ستایش های به ناحق و افراطی مقیّد نشده و معلوم می شود حتی اگر در ستایش از حدّ هم خارج نشود و افراط هم نکند، باز باید به همان جهاتی که ذکر شد و به جهاتی دیگر که دقیق بینان توجه دارند، به صورت ستایش کننده خاک پاشید.
5.
روایات هم تاکید می کند که مدح و ستایش اصحاب قدرت و ثروت شائبه دنیاطلبی دارد و غالب مدّاحان و متملقان اصحاب قدرت، به نوال و پست و مقامی رسیده و این تملّق گویی، اظهار شکر و امتنان آنان است تا این نوال و پست و مقام تداوم یابد.
امام علی (ع) فرمود: حاتم بخشی های اصحاب قدرت و ثروت گر چه باعث بلندآوازه شدن بخشنده نامشان می گردد ولی تبذیر، اسراف و حرام است و بخشنده را نزد خدا خوار می سازد و کسانی هم که به ناحق به نوال و پست و مقام رسیدهاند، ثناخوانی و مدحشان دروغ بوده و تملّق و چاپلوسی برای حفط نوال و مقام خودشان است لذا همین که پای چراغ تاریک شود و ولی نعمتشان محتاج یاری آنان گردد، بدترین دوست و پست ترین همراه شده و ولی نعمت را خوار و خفیف وامی گذارند.
(کافی 4/31) 6.
قدرتمندان و اصحاب ثروت و قدرت باید ضمن طرد مداحان و ستایشگران از ساحت خود، به مؤمنان راستگوی هشدار دهنده میدان دهند؛ به مؤمنان صادقی که ابوذروار هشدار می دهند و چاپلوسی و به مذاق اصحاب قدرت و ثروت سخن گفتن را به کناری نهاده اند؛ که امام علی (ع) خطاب به خلیفه سوم که ابوذر را به دروغگویی نواخت و طرد کرد؛ هشدار داد که: او را به منزله مؤمن آل فرعون بدان که ناصحانه قومش را هشدار داد و عواقب خطرناک سیاستهایشان را برایشان تصویر کرد و خداوند هم فرمود: اگر در هشدارهایش دروغگو باشد، دروغش به خودش باز می گردد و اگر راستگو باشد و حداقل بعضی از این عواقب محقق شود، [شما هلاک می شوید، پس به سخن ناصحانه اش گوش دهید که در هر حال ضرر نخواهید کرد] .
(الجمل مفید 178) 7.
روزی بعضی از اطرافیان مورد اعتماد حضرت امام علی(ع) زبان به مدح و ثنای امام گشود و در ستایش، خودی نشان داد که امام فرمود: لبانت را بدوز زیرا چاپلوسی بدگمانی برمی انگیزد.
هر گاه برادرت به تو اطمینان کرد، نه از موضع تملّق و چاپلوسی بلکه از موضع نصح و خیرخواهی بر او وارد شو.
(تنبیه الخواطر، 139).
کلید واژه ها: ستایش - اصحاب - قدرت - هشدار - امیرالمومنین(ع) - ثروت - افراط - صورت - مقام - امام علی - سخن گفتن - چاپلوسی - روایات - مداحان - افراطی - امتنان - کناری - تداوم - میدان - نهاده - شائبه - دهنده - صادقی - نفرت - همان - دیگر - مذاق - امام
