پنجاه وهشتمین سالگرد پیروزی انقلاب الجزایر سرهای شهدای این کشور از موزه های فرانسه به این کشور بازگشت.
فرانسه سرهای علمای بزرگی از الجزایر را در موزه های خود به نمایش گذاشته بود.
- خبرگزاری مهر_ گروه فرهنگ: استعمار فرانسه از سال 1830 کشور مسلمان الجزایر را به اشغال خود درآورد و مدت 132 سال بر آن حکومت کرد.
فرانسه در این مدت طولانی تلاش بسیار کرد تا فرهنگ، زبان، خط و دین مردم را تغییر داده و به آنها هویتی فرانسوی ببخشد.
در نتیجه، کلیساهای بسیار ساختند و یا مساجد را تبدیل به کلیسا کردند.
زبان و خط عربی را از بین برده، زبان و خط فرانسوی را جایگزین آن کردند و.
طبق نقل مردم در این مدت بیش از نیمی از مردم یعنی 5/5 میلیون الجزایری را به شهادت رساندند، از جمله فجیع ترین جنایات کشور مدعی فرهنگ، تمدن و منادی حقوق بشر، بریدن سر رهبران دینی، فرماندهان مقاومت و شخصیت های مبارز و بزرگان الجزایر و فرستادن آن به پاریس بود.
این سرها برای نشان دادن افتخارات فرانسه در موزه تاریخ طبیعی موزه انسان به نمایش عموم در می آمد تا بیانگر تمدن، فرهنگ و هنر نمایی مردم فرانسه باشد.
طبق نوشته مطبوعات، در موزه انسان 18000 جمچمه به نمایش گذاشته شده بود.
این جمجمه ها به انسان هایی تعلق داشت که در سرزمین های تحت اشغال فرانسویان زندگی می کردند و توسط نظامیان فرانسوی و مزدوران شان علاوه بر جنایات بسیار سرهای علما، رهبران و بزرگان آنها را بریده و در پاریس به نمایش می گذاشتند.
پانصد جمجمه از این هیجده هزار دارای نام و نشان است و برخی از آنها متعلق به علما و مجاهدان الجزایری است.
جمجمه برخی از شهدای الجزایری مومیایی شده است و تا حد زیادی شکل اولیه خود را حفظ کرده است.
مردم مسلمان و قهرمان الجزایر پس از سال ها زندگی تحت ستم و مبارزه با اشغالگران سرانجام از سال 1954 دست به قیام سراسری و مبارزه مسلحانه زده و پس از 8 سال انقلاب قهر آمیز و با شهادت 1.
5 میلیون شهید سرآنجام در سال 1962 به پیروزی رسیده و اشغالگران فرانسوی را از کشورشان بیرون راندند.
کشور فرانسه بالاخره در تاریخ 3 جولای 1962 میلادی استقلال الجزایر را به رسمیت شناخت و مردم الجزایر هر سال روز 5 جولای را، که مصادف با آخرین روز مقاومت آنها قبل از اشغال کشورشان توسط فرانسویان است به عنوان روز استقلال جشن می گیرند.
روز یکشنبه پانزده تیر ماه 1399، مردم الجزایر همراه با پنجاه و هشتمین سالگرد استقلال کشورشان از مقام شهدای بزرگی که سرهای مقدسشان پس از 170 سال نمایش در موزه های فرانسه به کشور بازگشته است؛ تجلیل به عمل آوردند.
شهدای بزرگی که همه از رهبران فکری، دینی و انقلابی الجزایر بوده و به طرزی وحشیانه توسط اشغالگران فرانسوی ذبح شده و به عنوان نشان افتخار و وحشیگری به پاریس ارسال شده بودند.
بازگشت این شهدا به الجزایر، پس از 9 سال تلاش و چندین دور مذاکره دولت الجزایر با طرف فرانسوی صورت گرفته است حفظ حرمت شهدا یکی از اصول قانون اساسی الجزایر و برگرداندن سرهای آنان از وعده های انتخاباتی آقای تبون بوده است.
اسامی برخی از شهدای بازگشته به وطن به شرح زیر است: - الشریف بوبغله، رهبر مقاومت در منطقه آمازیغ، الملقب بالأعور - عیسی الحمادی، مسئول نظامی نزد شهید بوبغله - الشیخ بوزیان رهبر مقاومت الزعاطشه جنوب شرق الجزایر - سی موسی الدرقاوی، مشاور نظامی شهید بوزیان - سی مختار بن قویدر التیطراوی، - محمد بن علال بن مبارک، مسئول نظامی در زمان أمیر عبد القادر.
- الشریف بوقدیده المدعو بوعمار بن قدیده - سعید مرابط، سر بریده در سال 1841 در باب اللوم الجزیره - جمجمه با هویت نا مشخص، بریده در منطقه الساحل سال 1841.
- عمار بن سلیمان از منطقه الجزائر وسط - محمد بن الحاج 17 یا 18 ساله، از قبیله عظیم بنی مناصر - بلقاسم بن محمد الجنادی - علی خلیفه بن محمد 26 ساله، در تاریخ 31 دسامبر 1838 در پایتخت به شهادت رسید.
- جمجمه قدور بن یطو - السعید بن دلهیس من بنی سلیمان - السعدی بن ساعد من نواحی القل - یک سر با هویت نا مشخصی که در سال 1865 با ماده جیوه و خشک شده آفتاب حفظ شده است - الحبیب ولد (نام غیر کامل) متولد سال 1844 در منطقه وهران و برخی جمجمه هایی که توسط کمیته علمیه معرفی نشده اند.
علاوه بر شهدای بازگشته به میهن، شهدای دیگری در فرانسه باقی مانده اند که هنوز تعیین تکلیف نشده اند.
سرهای شهدا با یک فروند هواپیمای اختصاصی نظامی از فرانسه به الجزایر بازگشت و رییس جمهور تبون، فرماندهان ارتش، شخصیت های نظامی و مقامات دولتی در مراسمی با شکوه از آنها استقبال رسمی به عمل آوردند.
به همین مناسبت صدا و سیمای الجزایر برنامه های خاص پخش کرد و سرهای شهدا با حضور رییس جمهور تبون و مقامات لشگری و کشوری تشییع و در گورستان (العالیه) در مربع خاص شهدا به خاک سپرده شد.
شعرای الجزایری اشعار بسیار در مدح آنان سروده و در فضای مجازی و صفحات اجتماعی منتشر ساختند.
نمونه زیر اشعار برخی از شاعران معروف این کشور است: شاعر مصطفی الغماری إلی رموز المقاومه الإسلامیه الوطنیه فی الجزائر التی قادها سید المجاهدین الأمیر عبد القادر الجزائری الحسنی القادری هو الحق أولی أن ینال و أجدر و أضوأ من وجه النضار و أنضر و أقدر باسم الله من کل قادر و إن قیل: کسری فی الملوک و قیصر و قیل له: کن قالها الله فاستوی زمان إذا ما یظلم الظلم یسفر و ما زال حزم القائمین علی الحمی حساما إذا ما غولب الحق یقهر یحیل دما وردا علی کل ساحه و للدم مما یغدق الورد أطهر إذا سبحت خیل الفدی فی مراحها فقل: أبحر فیها السفائن تبحر و قل: أنهر ما شاء مجری میاهها معینا و قل: مسک یضوع و عنبر إذا ذکر الغدر الفرنسی لم یزل علیه من الأبطال نصر مؤزر أبی الله إلا أن یری أولیاءه عن الحق لم یثنوا و لم یتأخروا هوی دونهم من کان یرجو هویهم و کان لهم فوق الفرنسیس مظهر لئن قتلوا أو شردوا أو تقطعوا لقد أفجروا فی کل أفق و أقمروا وقد ضربوا فی کل جنب و لم یزل لدیهم من التاریخ سیف و منبر شاعر استاد خانم نور .
زفاف الشهداء.
اتجه بمقلتیک نحو الجزائر فإنک لن تری الإ أسودًا تزأر إن فکرت یوماً فی الرجوع فإنک علی نفسک من جماجمها حاذر أتظن أنک طمست الهویه و محوت المعتقدات و التاریخ الباهر فأنت لست إلا شیطاناً رقص فوق الرُّفات تباهی و تفاجر إمضی فقد مضی وقت رحیلک فقیامتک حانت و لا تُقامر این گزارش توسط رایزنی فرهنگی ایران تهیه و در اختیار مهر قرار داده شده بود.
کلید واژه ها: فرانسه - الجزایر - سالگرد پیروزی انقلاب - کشور - فرانسوی - در موزه - موزه - مردم - زبان - کلیسا - شهدای - فرماندهان - خبرگزاری - جایگزین - استعمار - مقاومت - مسلمان - میلیون - رهبران - طولانی - پیروزی - باشکوه - سالگرد - انقلاب - مساجد - تغییر - نمایش - شهادت - حکومت - اشغال
