آیا بادکنک دیگری می ترکد؟

آقای کویتی پورانشاءالله فشار ندیدن ها نباشد که میل دیده شدن را در شما شعله ور کرده است.

و یا تحت تاثیر جو این روزگار هزار رنگ قرار نگرفته باشید، - گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، زهرا بختیاری: غلام کویتی پور در چهار دهه قبل نام شناخته شده ای بود، خصوصا برای مخاطبین اصلی صدای او که عموما قشر مذهبی و یا رزمندگان و افرادی بودند که به نوعی دل در گرو خاطرات جنگ داشتند و صدای او می توانست آنها را به دوران طلایی تاریخ معاصر ایران ببرد.

همان دهه ای که اگر چه جنگ و گرانی بود و خیلی از امکانات نبود اما بهترین جوانان مردم برای حفظ سرزمین و آرمان هایی که امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی به آنها داده بود به جبهه می رفتند و مظلومانه در خون خود می غلتیدند.

  جنگی که خلاف تمام جنگ های دنیا دستاوردش هم دلی و پاکی و صداقت بود.

نبردی که ملت حاضر بودند نه تنها عزیزترین های خود را در این راه بدهند بلکه از نان شبشان برای کمک به جبهه می گذشتند.

  غلام کویتی پور نمادی بود از روزهای مقاومت و حماسه.

روزهایی که با دست خالی به جنگ غولی رفته بودیم که حاج کاظم آژانس شیشه ای به خوبی توصیفش کرده بود.

مگر می شد روز سوم خرداد و فتح خرمشهر برسد اما صدای کویتی پور برایمان پخش نشود.