دلایل لزوم آروغ گرفتن از نوزاد و همچنین روش های آن را می توانید در این مقاله بخوانید.
- به طورکلی بهتر است بعد از شیر خوردن، دو تا سه آروغ از شیرخوار گرفته شود.
آروغ های کوچک نوزاد، هوای گیرکرده در معده کودک را آزاد می کند، به او احساس راحتی و آسودگی بیشتری می دهد و باعث می شود کمتر بی قراری و بهانه گیری کند.
همچنین آروغ زدن فضای بیشتری را در معده نوزاد آزاد می گذارد، در نتیجه او می تواند مدت طولانی تری شیر بخورد.
آروغ زدن همراه با دادن شیر کمتر در یک وعده، اما وعده های تغذیه بیشتر می تواند برای کودکانی که زیاد استفراغ می کنند یا نشانه هایی از ریفلاکس معده به مری دارند نیز مفید باشد.
با این حال، هیچ قانونی وجود ندارد که نوزادان پس از هر تغذیه باید آروغ بزنند.
برخی از نوزادان خیلی آروغ می زنند، درحالی که نوزادان دیگر به ندرت به آن نیاز دارند.
همچنین نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند به اندازه نوزادانی که شیر خشک می خورند به آروغ زدن نیاز ندارند، زیرا آنها هنگام تغذیه، هوای کمتر می بلعند.
اگر نوزاد را با شیر خشک تغذیه می کنید، ممکن است دریابید که انواع خاصی از سرشیشه به نام سرشیشه های ضدنفخ شاید به نوزاد شما کمک می کند تا هوای کمتری ببلعد و نیاز به آروغ زدن کاهش یابد.
روش های آروغ گرفتن از نوزاد بیشتر از یک راه برای آروغ گرفتن از نوزادتان وجود دارد.
توجه کنید که هنگام استفاده از یک روش آروغ زدن، اگر بعد از 30 دقیقه نتوانستید آروغ بگیرد، آن روش را رها کنید یا موقعیت متفاوتی را امتحان کنید.
همچنین ممکن است کودک در آن لحظه هنوز آمادهٔ آروغ زدن نباشد.
برای انجام این کار می توانید به شکل های زیر عمل کنید تا ببینید کدام یک برای شما و نوزادتان راحت تر و مؤثرتر است: روی سینه یا شانه: سینه نوزاد را در برابر قفسه سینهٔ خودتان نگه دارید، به طوری که چانهٔ او روی شانهٔ شما قرار بگیرد.
با یک دست او را نگه دارید و با دست دیگر به آرامی به پشت او ضربه بزنید یا پشت او را آرام مالش دهید.
قبل از امتحان این روش آروغ گرفتن، برای تمیز نگه داشتن لباس خود، یک پارچه روی شانهٔ خود و حتی روی تمام پشتتان بیندازید.
بالاتر از شانه: روش دیگر این است که نوزاد را کمی بالاتر از شانهٔ خود نگه دارید، طوری که شانه شما با شکم نوزاد تماس پیدا کند و فشار ملایمی بر شکم او ایجاد کند که باعث آروغ زدن شود.
با یک دست او را نگه دارید و با دست دیگر به آرامی به پشت او ضربه بزنید یا پشت او را مالش دهید.
یادتان باشد نوزاد را هرگز روی شانه خود خم نکنید.
اگر از این روش استفاده می کنید، مطمئن شوید که کودک می تواند به راحتی نفس بکشد و بیش از حد به جلو خم نشده است.
یک نگاه سریع در آینه برای بررسی وضعیت سر او می تواند مفید باشد.
این روش ممکن است هنگامی که کودک کنترل بیشتری بر سر و گردن خود دارد بهتر عمل کند.
پیش بند یا پاچه آروغ گیر را هم فراموش نکنید.
نشسته در دامن: نوزاد را در دامن خود بنشانید، طوری که پشتش به شما باشد.
از یک دست برای نگه داشتن بدن او استفاده کنید، طوری که کف دست شما قفسه سینه ٔ او و انگشتانتان با ملایمت چانه و فک او را نگه دارد.
مراقب باشید که انگشتان خود را دور گلوی او قرار ندهید.
کودک را کمی به جلو خم کنید و با دست دیگر به آرامی به پشت او ضربه بزنید یا پشت او را مالش دهید.
قبل از امتحان این روش آروغ گرفتن، بهتر است یک پیش بند روی سینه کودک ببندید یا یک پارچه روی دامن خود بیندازید.
در آخر نیز یادتان باشد هرگز نوزاد و کودکتان را بدون مراقبت در حالت های مختلف حتی برای چند لحظه هم رها نکنید، زیرا امکان خفگی به شدت وجود دارد.
همچنین نوزاد را در حالت دمر نگذارید یا با یکی از کسانی که قرار است مراقبش باشند تنها نگذارید، چون آنها ممکن است چیزی در این مورد ضرورت خوابیدن نوزاد روی پشتش ندانند یا به پیشگیری از این اتفاق، عادت و آشنایی نداشته باشند.
مطلب مرتبط:
کلید واژه ها: نوزاد - نوزادان - تغذیه - معده - ریفلاکس معده - آزاد - کودک - وعده - شیر مادر - استفراغ - شیرخوار - طولانی - قانونی - احساس - نشانه - همراه - مقاله - بهانه - نیاز - شوند - گیری - دیگر - هوای - مادر - هایی - کوچک
