شاهنامه، سفر سترگ پارسی

موسی بیدج به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی، در یادداشتی، به موضوع ترجمه شاهنامه به زبان عربی پرداخته است.

- به گزارش ایسنا، در یادداشت این مترجم آمده است: شاهنامه فردوسی، ایرانی ترین کتاب ادب فارسی است.

در این کتاب بیش از هزار بار نام ایران و ایران زمین ثبت شده است.

از این سفر سترگ پارسی نسخه های متعدد در اطراف ایران و جهان موجود است و مصححان بزرگی نیز با تلاش فراوان در تبیین سخته ها و نهفته های آن قلم به عرصه کاغذ رسانده اند.

اما آن چه که مرا به نگارش این مختصر واداشته اشاره ای است به ترجمه شاهنامه به زبان عربی.

شاهنامه فردوسی یک بار به زبان عربی ترجمه شده و آن هم در قرن هفتم هجری.

بنداری اصفهانی، نویسنده و محقق بلند آوازه ایرانی روزگار خود، در آغاز قرن هفتم هجری به سرزمین شام می رود و نسخه ای از شاهنامه را به سلطان شام اهدا می کند.

پادشاه هم خواستار ترجمه شاهنامه می شود.

بنداری که به دو زبان عربی و فارسی تسلط کم نظیری داشته در مدت یک سال و نیم شاهنامه را به زبان عربی به نثری شیوا و بلاغتی گویا برمی گرداند و آن را به پادشاه عرضه می کند.

ترجمه بنداری که از فصاحت و بلاغت در خور تحسینی برخوردار است، امتیاز بزرگ دیگری نیز دارد.

این ویژگی با توجه به سال اتمام ترجمه یعنی حوالی سال های 620 هجری قمری نشان می دهد که بنداری ترجمه خود را از رو