خنکای مهربانی در دل گرمای خوزستان

راضی به فاش شدن نامش نیست، اصرار دارد که اگر قرار است حرفی زده شود از کمک به دیگران باشد و اینکه به قول شهید آوینی «این راه، رفتنی است و نه گفتنی»؛ - به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، نه گروه جهادی بودند و نه حتی عضوی از یک قرارگاهِ به خصوص اما یک روز تلفنشان زنگ می خورَد، یکی از دوستان قدیمی به مناسبت شب نیمه شعبان 100 سینی غذا برای میهمان کردن مردم قلعه چنعان تهیه کرده و اصرار دارد برای توزیع و گرفتن یک جشن درست و حسابی آن ها که روحانی هستند همراهیشان کنند.

راضی به فاش شدن نامش نیست، اصرار دارد که اگر قرار است حرفی زده شود از کمک به دیگران باشد و اینکه به قول شهید آوینی این راه، رفتنی است و نه گفتنی ؛ قصه آن روزشان را که می پرسم بسم الله ی می گوید و شروع می کند: به محض ورودمان به قلعه چنعان، سید مختار که روحانی منطقه بود به استقبالمان آمد، آشنایی با مردم نداشتیم و او که امین خانه های مردم بود از درد و رنج هایشان برایمان گفت.

برای کسانی که با آب و هوای خوزستان آشنایی ندارند شاید شنیدن دمای پنجاه و چند درجه عجیب باشد اما اینجا از اواخر بهار، هوا رو به گرمی می رود و این در حالی است که کولر خیلی از خانه ها خراب بود، خانه های بی کولر هم کم نبودند و این اوج تعجب ما در مواجهه با این حجم از سختی ها بود که مردم این منطقه صبورانه به جان می خر