اگرچه اکثر ما در کادر درمان نیستیم اما می توانیم با سرمایه اجتماعی و قدرت متقاعدکردن خودمان و توان مالی مان، جان انسان ها را نجات دهیم.
- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، در یادداشتی در کانال تلگرامی دغدغه ایران می خوانیم: اکنون تمام دنیا به این نتیجه مهم رسیده که در این شرایط که ویروس کرونا در همه جا گسترش یافته، یکی از موثرترین استراتژی ها برای مقابله با ویروس، ایجاد فاصله گذاری اجتماعی بین افراد و خانه نشینی است.
در طی چند روز اخیر شاهد تلاش دولت برای شروع اجرای این استراتژی در کشور بودیم ولی تاکنون موفقیت بزرگی در این زمینه حاصل نشده است.
اجرای موفقیت آمیز سیاست فاصله گذاری اجتماعی مستلزم جدیت دولت و همکاری اقشار مختلف جامعه است.
بخشی از جامعه اکنون وضعیت را به خوبی درک کرده و قرنطینه خانگی و خانه نشینی را رعایت می کند ولی هنوز بخش دیگری از جامعه به فاصله گذاری اجتماعی تن نداده اند.
این گروه را می توان به دو دسته متمایز تقسیم کرد: یک.
گروهی که هنوز به وخامت اوضاع و اثربخشی فاصله گذاری اجتماعی باور ندارند، زیرا این پیام از سوی مرجعی صادر شده که آنها اعتبار و صداقت این منبع و مرجع را قبول ندارند.
دو.
گروهی دیگر که وخامت اوضاع را پذیرفته و حاضر به همکاری هستند ولی به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی خود و عدم حمایت لازم دولت مجبورند برای تأمین معاش از قرنطینه خانگی خارج شوند.
هر یک از ما که خود را در خانه قرنطینه کرده ایم، به سهم خود علاوه بر این که خودمان قرنطینه خانگی و خانه نشینی را اجرا می کنیم، باید در خصوص هر دو گروه فوق دست به کار شویم زیرا تا زمانی که آنها نیز همانند ما خانه نشینی نکنند، کار ما هم به نتیجه کامل نخواهد رسید.
رمز موفقیت فاصله گذاری اجتماعی از طریق سیاست خانه نشینی، همراه کردن اکثریت جامعه با این سیاست است.
یادمان باشد که متخصصان می گویند یک فرد آلوده به این ویروس می تواند در یک ماه تا بیش از 400 نفر را آلوده کند.
سوال مهم حالا این است که علاوه بر خانه نشینی، چه کار دیگری می توانیم انجام دهیم؟ هر یک از ما دارای حلقه بزرگی از دوستان، همسایگان، اقوام و خویشاوندان، همکاران و افرادی هستیم که در طول سال برای رفع نیازهای روزمره خود با آنها در ارتباط مستمر هستیم.
بخشی از اعضای این شبکه ما، همان افرادی هستند که بنا به دو دلیل فوق، کماکان در خیابان ها یا جاده ها رفت وآمد دارند.
ما می توانیم بخشی از دو حرکت ملی باشیم: - زنگ بزن متقاعد کن و کمک کن در خانه بماند.
از همین الان دست به کار شویم و با آن دسته از افرادی که شماره تماس آنها را در گوشی تلفن خود داریم صحبت و سعی کنیم از قدرت سرمایه اجتماعی خودمان برای متقاعدسازی آنها برای همراهی با قرنطینه خانگی استفاده کنیم.
قدرت سیاسی ظاهراً فاقد توان متقاعدکنندگی است.
در ضمن اگر در بین اعضای شبکه خود، افرادی داریم که به دلیل شرایط بد اقتصادی مجبور به خروج از منزل هستند، سعی کنیم متناسب با توان اقتصادی خودمان، از آنها حمایت مالی کنیم تا برای مدتی - یک ماه حداقل - مجبور نشوند بیرون بروند.
برخی از ما می توانیم هزینه یک ماه زندگی یک خانواده را بلاعوض یا قرض بدهیم، یا از روش نسیه معکوس استفاده کنیم.
راه های زیادی برای کمک به این افراد وجود دارد.
کمک به این افراد، کمک به خود ما، کمک به نظام بهداشت و درمان کشور، کمک به همه کادرهای درمانی و در نهایت کمک به ایران عزیز است.
اگرچه اکثر ما در کادر درمان نیستیم اما می توانیم با سرمایه اجتماعی و قدرت متقاعدکردن خودمان و توان مالی مان، جان انسان ها را نجات دهیم.
اینجا همان لحظه ای از تاریخ است که آدمی فرصت می یابد تا اسکار شیندلر جامعه خودش باشد.
خواندن این پست و دیدن فیلم فهرست شیندلر را از دست ندهید.
انتهای پیام
کلید واژه ها: اجتماعی - استراتژی - جامعه - سرمایه اجتماعی - موفقیت - توان - ویروس کرونا - ویروس - درمان - کادر - دولت - خانه - انسان ها - قرنطینه - مقابله - سرمایه - همکاری - یکی از - همه جا - کانال - خانگی - گزارش - شرایط - دیگری - مختلف - اقشار - رعایت - دغدغه - سیاست - ایران
