زخم های فراموشی بر بدنه ی آب انبار تاریخی روستای محمودی یزد

آب انبار تاریخی روستای محمودی در حاشیه شهر یزد با وجود زخم های بی توجهی که در گذر زمان بر جسم خود دیده است، هنوز هم می تواند به عنوان یکی از سرمایه های تاریخی این روستا به ثبت ملی برسد.

- ایسنا/یزد آب انبار تاریخی روستای محمودی در حاشیه شهر یزد با وجود زخم های بی توجهی که در گذر زمان بر جسم خود دیده است، هنوز هم می تواند به عنوان یکی از سرمایه های تاریخی این روستا به ثبت ملی برسد.

روستای محمودی یکی از روستاهای قدیمی در حاشیه شهر یزد است که زندگی در آن به روایت تاریخ شفاهی و به نقل از قدیمی های یزد، روزگاری رونق زیادی داشته و پیشه اصلی مردمانش کشاورزی بوده است.

این روستا برخلاف بسیاری از روستاهای حاشیه شهر یزد که با گسترده شدن شهر به بدنه ی شهر یزد متصبل شده اند، در گذر زمان از مرکزیت خارج و به عنوان منطقه ای در حاشیه شهر تبدیل شده به طوری که عمده ساکنان امروز آن را اتباع بیگانه شامل می شوند که اکثراً نیز در واحدهای دامداری و دامپروری مستقر در این منطقه اشتغال دارند.

آب انبار تاریخی محمودی یکی از بناهای تاریخی بازمانده در این روستاست که به گفته برخی از کارشناسان میراث فرهنگی به احتمال زیاد قدمت آن به دوران قاجار و اوایل پهلوی اول بازمی گردد.