اوقات خوش آن بود که با «چای» به سر شد!

پاییز است و حال و هوای نوشیدن چای وسوسه ای دلپذیر در دل می اندازد.

چای که دیر زمانی است در قفسه های خانه ی هر ایرانی جایگاه ویژه ای را از آن خود کرده و مصرف چند وعده ی آن از ملزومات روزانه ی بسیاری از مردم محسوب می شود، - ایسنا/بوشهر پاییز است و حال و هوای نوشیدن چای وسوسه ای دلپذیر در دل می اندازد.

چای که دیر زمانی است در قفسه های خانه ی هر ایرانی جایگاه ویژه ای را از آن خود کرده و مصرف چند وعده ی آن از ملزومات روزانه ی بسیاری از مردم محسوب می شود، به نظر می آید که پس از آب، دومین نوشیدنی حیات بخش تلقی شده است! به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، چای به عنوان کالایی پرمصرف که اصل و نسب آن به سرزمین چین باز می گردد، پس از ورود به ایران، به تدریج جایگزین قهوه شده و ایرانیان بسیاری را به خود علاقه مند کرده است؛ به گونه ای که امروز این نوشیدنی، گرمابخش مجالس بسیاری -از محافل خانوادگی و دوستانه گرفته تا قرارها و گفتگوهای رسمی- شده است.

فقط با چای است که محفل دوستی مان گرم می شود وقتی از انیس که شیفته ی چای است می پرسم در روز چند فنجان چای می نوشد، با خنده پاسخ می دهد: شما بگو فلاکس! بستگی به محیطم دارد؛ وقتی تنها باشم نسبتاً کم می خورم اما زمانی که با دوستانم هستم به ده فنجان هم می رسد.

میوه را در جمع دوستانه دوست ندارم، فقط با چای است که محفل دوستی مان گرم می شود.

مهران اما توصیف جذاب تری از این نوشیدنی دارد: ایده ای در مورد چای جز خوردنش نمی توانم بیان کنم.

به نظر من حرف زدن در مورد چای آن را خراب می کند؛ به قول "پل والری" هیچ کسی نمی تواند با هیچ کلامی مزه ی شراب را به شما بچشاند و این حکایت ما است با چای! عشق عجیبی به قهوه دارم و رفاقت دیرپاتری با چای! ایران که زمانی خبرنگار و حالا مدرس تاریخ است و هم زمان نیز خود را برای کنکور دکتری حاضر می کند، می گوید: اگر کنکوری هم نبودم، رشته ی من یعنی تاریخ، نیازمند مطالعات طولانی مدت است؛ در این راه دو رفیق شفیق دارم که همانا چای و قهوه هستند! با وجود آنکه عاشق قهوه ام، اگر بین چای و قهوه مخیر شوم، بی شک انتخابم چای خواهد بود! اینکه بتوان در آن واحد هم عاشق قهوه بود هم چای، خیلی نباید عجیب و دور از ذهن باشد؛ این دو همیشه همراه و رفیق هم بوده و هر کدام به نوعی عشاق خود را به بازی می گیرند! همانطور که گفتم عشق عجیبی به قهوه داشته و حالا باید عرض کنم رفاقت دیرپاتری با چای دارم! او حدیث مفصلی در مورد چای دارد: از وقتی یادم است چای برایم جاذبه داشت و سه جا چای بیشتر به من می چسبید؛ یکی منزل عموی پدرم که همسایه ی دیواربه دیوار ما بودند و انجا همیشه شب نشینی برقرار بود.

آنجا چای کمرنگی در استکان های کوچک برای ما بچه ها می ریختند که به آن چای "خان خانی" گفته و از دلچسب ترین چای ها برای من بود.

دیگر چای خوش عطر خانه ی پدربزرگ مادری ام در نیم لیوان های قهوه ای خارجی متعلق به پدربزرگ عزیزم بود که با قندهای شکری فراوان می خوردیم.

پدربزرگ عاشق ظروف و قاشق های چای خوری بود و طرح قاشق های چای خوری طلایی رنگی که در کنار استکان و نیم لیوان ها قرار داشت، برای همیشه در ذهن من به یادگار مانده است.

سوم چای دم کرده در قوری که مادربزرگ پدری ام در اتاق جمع و جور خودش دم می کرد، است.

خوب یادم مانده که چای را گس دوست داشت و استکان و نعلبکی اش هم همیشه یکی بود! می بینید یک استکان چای توانایی این را دارد که آدمی را تا کجاها ببرد؟! چای نوشیدنی شگفت انگیزی است! همچنان کلام شیرینش را ادامه می دهد: بعد از سال ها وقتی خودم توانایی دم کردن چای را به دست آوردم، بعد از ظهرها در اوقات تنهایی یا هر وقت شور نوشیدن چای به سرم می افتاد، خودم آن را دم کرده و چون زیاد نوشیدنش از لذت آن کم نمی کرد، حد و مرزی برای خود قرار نمی دادم! سال ها از آن زمان می گذرد و هنوز چای برای من بسیار عزیز و دوست داشتنی است؛ به طوری که انواع متنوع تری از آن را در آشپزخانه دارم؛ عطری، معمولی، لاهیجان، سیلان، کله مورچه ای و.

که بسته به حال و هوایم یکی را انتخاب کرده و دم می کنم.

می دانید، چای نوشیدنی شگفت انگیزی است! هم در گرما می چسبد هم در سرما، هم در خستگی و هم شادی، هم صبح، هم عصر و هم شب.

تنها چیزی که تکراری نمی شود، چای است.

مبین نیز با لبخند از علاقه اش به چای می گوید: من به شدت چای باز هستم و زمان دانشجویی ام گاهی می شد که روزی تا بیست لیوان هم چای می خوردم! البته الان این مقدار کم تر شده اما کماکان علاقه ام به نوشیدن چای پابرجا و قابل اعتنا است! مایلم با کسی که دوستش دارم چای یا قهوه بخورم میلاد چنین عنوان می کند: چای همیشه به ذائقه ی من خوش است و هر ساعتی از روز که باشد، به آن میل دارم.

جز این عادت به خوردن آن هم است که به خاطر وجود ماده ی "تیین" ایجاد شده و باعث رفع خستگی و سرحال شدن آدم می شود.

شیوا اظهار می کند: بیشتر صبح و عصر به خوردن چای علاقه مند هستم و معمولاً هم مایلم با کسی که دوستش دارم چای یا قهوه بخورم.

برخلاف چیزی که گفته می شود، چای و قهوه تا به حال اصلاً موجب بدخوابی ام نشده است.

تنها چیزی که هیچ وقت برایم تکراری نشده و همواره تازگی دارد، همین نوشیدنی های گرم است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، 15 دسامبر مصادف با 24 آذر به عنوان روز جهانی چای معرفی شده است و در حال حاضر در کشورهای بزرگ تولیدکننده چای از جمله سریلانکا، بنگلادش، نپال، اندونزی، مالزی، ویتنام و… گرامی داشته می شود.

محققان در پژوهشی تازه متوجه شده اند که چای سیاه از طریق یک مکانیسم ویژه توسط میکروبیوم های روده، ممکن است در سلامت و کاهش وزن انسان نیز نقش داشته باشد.

این محققان هم چنین دریافته اند پلی فنول های چای سبز موثرتر هستند و از آنجا که مواد شیمیایی چای سبز در خون و بافت بدن جذب می شوند، در مقایسه با چای سیاه، برای سلامتی مفیدتر است.

یک فنجان چای همچون دفترچه ای کهن، تداعی گر خاطرات تلخ و شیرینی است که خوشی و نوستالژی های دوران گذشته را برای انسان زنده می کند.

چای اما تاریخ کهن تری نیز دارد که میراث فولکلور پیشینیان را به یادمان می آورد؛ میراثی که رد پای آن را می توان در قهوه خانه های قدیمی که صدای گوش نواز قل قل سماور و به هم خوردن استکان های کوچک کمرباریکی که پر از چای خوش رنگ و لب سوز شده و همچنین از دودی که قلیون های سنتی در هوا می پراکند، سراغ گرفت.

گزارش از ایرن واعظ زاده ، خبرنگار ایسنا بوشهر انتهای پیام
کلید واژه ها: نوشیدن چای - ایرانی - نوشیدنی - روزانه - مصرف - زمانی - پاییز - وعده - ویژه - خانه - مردم - ایرانیان - دوستانه - جایگزین - گزارش - امروز - قهوه - حیات - ورود