جنگ غیر بشردوستانه به سازمان های بشردوستانه نیاز دارد

158 سال پیش، زمانی که هانری دونان سوییسی، در سلفریتوی ایتالیا، هزاران زخمی و کشته میدان جنگ اتریش و فرانسه را دید، که هیچ کس نبود آنها را یاری کند، - با کمک مردم محلی بسیاری را از مرگ نجات داد و بعد از آن در کتابش، در خواست کرد که جمعیت های امدادی با کمک پرستاران در زمان صلح تشکیل شود تا در زمان جنگ، از زخمیان مراقبت کنند.

در سال 1863 پنج نفر از هموطنان او، انجمن سلامت عمومی ژنو را راه اندازی کردند و به طور داوطلبانه در جنگ جهانی اول، به یاری مجروحان و مردم خسته از جنگ شتافتند و به همه ثابت کردند که جنگ غیر بشردوستانه به سازمان های بشردوستانه نیاز دارد و اینچنین شد که در سال 1919 فدراسیون بین المللی جمعیت صلیب سرخ در پاریس تشکیل شد و ایران نیز در سال 1301 به این جمعیت پیوست اما نام و نمادش هلال احمر بود و بعد از آن بود که چهاردهم آذر ماه برابر با پنجم دسامبر به نام روز جهانی داوطلب نامگذاری شد.

اگر چه مشارکت شهروندان در توسعه جامعه یکی از حقوق فردی، سیاسی و اجتماعی آنها است اما مشارکت های داوطلبانه برای یاری رساندن به همنوعان و برخورد با مشکلاتی که می تواند آینده کشور را تهدید کنند، از جایگاه بالاتری برخوردار است.

اگر فرهنگ فعالیت های داوطلبانه و مشارکت مردمی از دوران کودکی آغاز شود، کودکان ما درست آموزش می بینند و در اثر این آموز