ایجاد بارانی از الماس در آزمایشگاه

تیمی از دانشمندان آزمایشگاه شتابدهنده ملی SLAC باران الماس در آزمایشگاه ایجاد کردند.

- به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، مدت های طولانی است که تصور می شود سیاره های غول پیکر اورانوس و نپتون شرایط مناسب برای شکل گیری باران الماس را دارند.

به باور دانشمندان، حول هسته جامد این سیارات، لایه ای از یخ های مختلف متشکل از آب باستانی، آمونیاک و متان وجود دارد و در چنین شرایطی، فشار بی نهایت، عناصر هیدروژن و کربن را به شکل الماس های جامد در می آورد؛ این الماس ها سپس مانند باران به سمت هسته سیاره فرو می ریزند.

با این حال، این پدیده هرگز به صورت مستقیم مشاهده نشده بود و برای بازخلق چنین شرایطی در آزمایشگاه، تیم علمی از نوعی ترکیب پلاستیکی به نام پلی استایرن استفاده کرد که از متان تولید می شود.

پلی استایرن، یکی از عناصر کلیدی موجود در جو سیارات عظیم یخی است.

دانشمندان سپس پلاستیک را با قدرتمندترین لیزر پرتو ایکس دنیا به نام "منبع نور منسجم لیناک" (LCLS) بمباران کردند و این لیزر امواج شوک قوی ارسال کرد که به صورت جفت از داخل ماده عبور کردند.

اولین موج شوک، کوچک و کند بود و این موضوع امکان غلبه موج شوک دوم بر آن را داد.

در لحظه کوتاهی که دو موج شوک با یکدیگر همپوشانی داشتند، فشار اوج، تقریبا تمامی اتم های کربن پلاستیک را به شکل سازه ها�