خیالِ دروازه راحت است، آقای رحمتی!

سید مهدی رحمتی هنوز هم می توانست گلر اول تیم ملی باشد، حتی می توانست چنگ بزند به همه ی رکوردهای ملی، میتوانست اسطوره ای شود در محوطه ی جریمه, میتوانست جنگِ عقاب را از سر گیرد, اما نشد.

- آی اسپورت ؛ شقایق اشک ریز- امروز که صحبت از گلر تیم ملی برای بازی با سوریه است حالِ مهدی رحمتی چگونه است؟ آیا هنوز به گذشته فکر می کند؟ فردا که فرزندانش علی و عطا قد کشیدند از پدرشان پرسیدند چرا زود از تیم ملی رفتی چه جوابی می گیرند؟سید مهدی رحمتی هنوز هم می توانست گلر اول تیم ملی باشد، حتی می توانست چنگ بزند به همه ی رکوردهای ملی، میتوانست اسطوره ای شود در محوطه ی جریمه, میتوانست جنگِ عقاب را از سر گیرد, اما نشد.

سید مهدی رحمتی در روزهایی که می گفتند او با اختلاف در ایران اول است انگار تکبر و غروری را به او خورانیدند.

حقیقت هم همان بود مهدی رحمتی تبدیل شده بود به گلری که سخت گل میخورد اما بَد گل نمی خورد.

پاشنه ی اعتماد بود, قوت قلبِ مدافعان بود.

بازیکنهای جوان و باتجربه به حرف و رفتارش اعتماد داشتند.

شده بود گلر اول تیم ملی ایران.

اما مقدماتی جام جهانی که رسید در اوجِ حملات به کی روش سید مهدی رحمتی ناامید از صعود، از تیم ملی خداحافظی کرد و طعنه های دردناکی را هم به کیروش زد, آغازِ یک بازیکن سالاری محترمانه را کاپیتان استارت زده بود.