جایی برای پیرمردها هست!

اشک های بوفون در یورو 2016 از تصاویر تلخ اما ماندگار بود.

او به جای سرزنش کردن بازیکنانی که پنالتی ها را هدر دادند، به آلمانی ها تبریک گفت - عصر ایران؛ احسان محمدی - سی سالگی در زندگی مردم عادی هنوز جوانی به شمار می آید، اما برای ورزشکاران این سن، زمان وارونه شدن ساعت شنی بازنشستگی است.

سنی که آنها از گوشه و کنار می شنوند که پیر شده اند و باید بنزین سبز در کالبد تیم تزریق شود و اندک اندک جای خود را به جوانترها بدهند.

این سنت روزی به کام آنها بوده و بزرگتری را کنار زده اند و حالا باید جای خود را به جوانتری بدهند.

معمولاً مقاومت سودی ندارد و خود آنها حتی در صورت نشان دادن سرسختی می بینند که همان بهتر که از گود خارج شوند و آنچه از اعتبار در سالیان گذشته اندوخته اند را بر باد ندهند.

یورو 2016 نشان داد که هنوز جایی برای پیرمردها هست.

فوتبال در اروپا جای تعارف و من بمیرم، تو بمیری نیست.

آنجا کیفیت بازیکنان، بهترین مدافع شان است و معمولاً مربیان و مدیران اعتبارشان را فدای رفاقت ها نمی کنند.

اصولاً مسابقاتی در این استاندارد جای چنین تعارف هایی نیست.

نگاهی به ترکیب تیم های حاضر نشان می داد که حتی در فوتبال اروپا که بالاترین کیفیت فوتبال دنیا به شمار می رود نقش بزرگتر تیم خواه بازوبند کاپیتانی را به بازو داشته باشد یا نه، کلیدی و محوری است.