مسعود یارضوی اِنگاره هایی برای �احتمال شکست رسمی برجام�

از ساختار خِردگرای نظام بعید به نظر می رسد که در مقابل خسارت های هرروزه برجام و نقض متن و روح همین برجام پر اشکال نیز در کنار نقض آشکار شروط نظام پیرامون برجام ساکت بنشیند و یا قصدی برای مماشات با خسارت های برجام داشته باشد.

- ، علی الدوام و صراحتاً یا به تلویح مورد پمپاژ قرار گرفت تا اینکه برجام در اصطلاح به فرجام رسید و میان دولت آقای روحانی و کشورهای 1+5 منعقد شد.

دولت و سمپات هایش در این زمینه صریحاً نسبت به آینده برجام ابراز خوشبینی کردند، تجربه بی دستاوردی و نقض عهد طرف مقابل در توافق موقت ژنو (در سال 92) را نادیده گرفتند، خود را نشسته بر کشتی جامعه جهانی تصور کردند و بارها و بارها در پیش و پس برجام نیز از مردم خواستند که برای برگزاری جشن هسته ای به خیابان ها بیایند! اما پس از تحقق رؤیای دولتی در زمینه برجام، اتفاقات دیگری افتاد.

فی الواقع نه تنها هیچیک از آن وعده های پرطمطراق محقق نشدند بلکه آمریکا ایران را بزرگترین حامی تروریسم معرفی کرد، تحریم های پسابرجامی یکی از پس دیگری اِعمال می شوند، دولت به انکار وعده ها روی آورده و حتی عنوان می شود که اینهمه وعده های رنگ و وارنگ کار دشمنان روحانی بوده، رییس جمهور اظهار می کند که برجام تمام مشکلات را حل نکرده، رییس بانک مرکزی پای دستاورد تقریباً هیچ برجام را به میان ک