نگاهی به بافت قالی در میان زنان عرب خوزستان (+عکس)

در مناطق شمالی و شمال شرقی خوزستان از جمله شوش، دزفول، شوشتر، اندیمشک و بخش هایی از ایلام این شیوه از قالی بافی به وفور دیده می شود.

معروف ترین مناطق بافت قالی در خوزستان چنانه و صرخه از روستاهای شوش هستند و سجادهایی که در این مناطق بافته می شد را الصرخیه و الچنانیه می خواندند.

"علی السالم" درباره وسایل بافندگی می گوید: در دوره ای که قالی بافی هنوز به یک هنر لوکس و تزیینی تبدیل نشده بود، وسایل بافت قالی از ملزومات اساسی زندگی به شمار می رفت و در هر خانه اهطار (چارچوب)، گطن (پنبه)، غزل (صوف)، مدگه (شانه)، وشیعه (کاموا) و العمیته (کاموای بزرگ) وجود داشت تا زن صرخاوی یا چنانی بتواند قالی ببافد.

با توجه به طبیعت رنگارنگ و بکر منطقه فراوانی و تنوع رنگ در قالی های بافت صرخه و چنانه به وضوح دیده می شود.

معمولا قالی های عربی خوزستان بیشتر طولی بافته می شوند.

زیرا در فرهنگ مردم عرب خوزستان افراد در مضیف یا همان مهمان خانه در کنار هم می نشینند و پشت کردن به یکدیگر نکوهیده است.

به همین دلیل است که قالی ها با عرض کم و طول زیاد بافته می شدند تا افراد در دو ردیف طولی رو در روی هم بنشینند.

طول این قالی ها گاه به 2 متر و 80 سانتی متر نیز می رسد.