شعر کامل محمدعلی بهمنی در شب ارتحال امام(ره) زنده تر از تو کسی نیست چرا گریه کنیم

هنگامی که از رادیو خبر اندوهناک ارتحال حضرت امام(ره) را شنیدم، شعری را درست در همان روز چهاردهم خرداد سال 68 سرودم، بندرعباس بودم و غربت و دلتنگی های حضرت امام (ره) بغضی را در من ایجاد کرده بود.

- "، محمدعلی بهمنی، شاعر و ترانه سرای کشورمان به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)مطلبی را در روزنامه جام جم منتشر کرده است که در ادامه می خوانید.

هنگامی که از رادیو خبر اندوهناک ارتحال حضرت امام (ره) را شنیدم، شعری را درست در همان روز چهاردهم خرداد سال 68 سرودم.

بندرعباس بودم و غربت و دلتنگی های حضرت امام (ره) بغضی را در من ایجاد کرده بود.

یادم می آید به ساحل رفتم و ناخودآگاه این بیت را با خودم زمزمه کردم: زنده تر از تو کسی نیست چرا گریه کنیم مرگمان باد و مباد آن که تو را گریه کنیم و بعد هم شب که به خانه آمدم، به علیرضا قزوه زنگ زدم و شعر را برای او خواندم.

البته خیلی شاید درست نباشد که این را مطرح کنم، اما تصورم این است که در سوگ سروده ها یا مرثیه هایی که تاکنون خوانده ایم، بیشتر با فضایی ماتم زده و مبهم روبه رو شده ایم.

بویژه مرثیه هایی که برای حضرت امام (ره) سروده شده اند، به گونه ای است که شاعران این حس را در شعرشان داشته اند که بعد از ایشان همه چیز فرو خواهد ریخت و غم و اندوه از دست دادن ایشان به حدی است که دیگ�