سفر در زمان؛ محبوب قاجار و مغضوب پهلوی

محمدولی خان راه حل را در نوشتن وصیتی کوتاه برای تدفین بدون آداب خود به پسر بزرگترش و چکاندن ماشه تپانچه ای بر شقیقه خود دید تا دیگر شاهد این تالمات و رنج ها نباشد.

- به گزارش تابناک به نقل از ایبنا؛ فضل الله ایرجی کجوری؛ پژوهشگر و مولف کتاب یادداشت های ولی خان تنکابنی : اواخر تابستان مصادف با سالروز مرگ خودخواسته یکی از شخصیت های تأثیرگذار و مهم تاریخ ایران در اواخر دوره سلطنت قاجاریه است.

محمدولی خان تنکابنی (خلعتبری) که القاب متعددی را به سبب خدمات نظامی و اداری از دوره سلطنت ناصرالدین شاه تا حکومت احمدشاه قاجار کسب کرد که مشهورترین آنها نصرالسلطنه، سپهدار تنکابنی و سپهسالار اعظم بود.

هم ولایتی ها و هم زبانانش نیز لقب تاج بخش را بر آن القاب حکومتی برای او؛ که شخصی متنفذ در سراسر ایران بویژه در شمال ایران و به طور خاص در غرب مازندران بود؛ افزودند.

محمدولی خان در خانواده ای متنفذ، زمین دار و ثروتمند در ییلاقی از منطقه تنکابن مازندران متولد شد.

وی علاوه بر ماموریت های نظامی و اداری که از دوره ناصرالدین شاه در قسمت های شمالی ایران اعم از استرآباد، مازندران، گیلان، آذربایجان، اردبیل و مشکین شهر داشت؛ باز به سبب همان وظایف و تکالیف اداری بیشتر در تهران روزگار گذراند.