بانکداری در ایران؛ از عدالت خواهی انقلابی تا فقرآفرینی سیستماتیک/ ذاکری: بانک ها به جای حمایت از تولید و مردم، منابع مالی را به نفع خود و اغنیا به کار می گیرند/تنها 6 درصد تسهیلات بانکی به بخش مسکن اختصاص یافت، اما وام ها نه به مردم نیازمند بلکه به سرما

تصویب قانون بانکداری بدون ربا تلاشی متاثر از اندیشه ظلم ستیزی و جنبش عدالت خواهی بود، اما پس از چهار دهه این پرسش مطرح است که آیا عملکرد شبکه بانکی کشور در مسیر عدالت قرار گرفته است یا خیر.

- گروه اقتصادی: چهار دهه پس از تصویب قانون بانکداری بدون ربا که با الهام از جنبش عدالت خواهی و نفی مناسبات ظالمانه در اقتصاد ملی به تصویب رسید، پرسش جدی این است که نظام بانکی ایران تا چه اندازه توانسته به این آرمان نزدیک شود.

ناصر ذاکری، کارشناس اقتصادی و پژوهشگر توسعه، در نشست اقتصاد ملی و آثار مخرب بانکداری ظالمانه با نگاهی نقادانه به عملکرد بانک ها، تأکید کرد که رفتار شبکه بانکی در بسیاری موارد مصداق ظلم به جامعه است؛ از اجحاف در قیمت گذاری خدمات و سوءاستفاده از ناچاری مشتریان گرفته تا همراهی با سازوکارهای تورم زا و محروم کردن مردم از حقوق مسلم خود در مسیر توسعه.

او هشدار داد که بانکداری در ایران نه تنها فقرستیز نبوده بلکه در عمل به یکی از عوامل گسترش فقر، افزایش شکاف طبقاتی و تضعیف تولید ملی تبدیل شده است.

به گزارش جماران، ناصر ذاکری، کارشناس اقتصادی و پژوهشگر توسعه که در نشست اقتصاد ملی و آثار مخرب بانکداری ظالمانه در موسسه مطالعات دین و اقتصاد سخن می گفت، با بیان اینکه تصویب قانون بانکداری بدون ربا در شهریورماه 1362 موقعیتی ا